Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/33048 E. 2017/5735 K. 21.03.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/33048
KARAR NO : 2017/5735
KARAR TARİHİ : 21.03.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar vekilince istenilmesi ve davalı avukatınca duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 18.10.2016 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına vekili Avukat … geldi. Karşı taraf adına ise kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi ve eksikliğin giderilmesi için mahkemesine geri çevrilerek eksiklik giderildikten sonra dosya yeniden Dairemize gelmekle gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin kıdem tazminatı, aylık ücret, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının Sosyal Güvenlik Kurumu’na bildirilen hizmet süreleri esas alınarak çalışma süresi belirlenmiştir. Ancak, kabule konu kayıtlı bir kısım çalışma süresinin geçtiği 1015394 (… İnş. Taah. Madencilik Turz. Paz. San. Tic. A.Ş.), 1114343 ( … İnş. … Mad. Mak. Proje Müş. San. Tic. Ltd. Şti.), 1016787 ( … Mad. Müh. İnş. Nak. Pet. San. Tic. Ltd. Şti.) tescil numaralı işyerlerinin dava dışı şirketlere ait olduğu anlaşılmaktadır. Söz konusu şirketlerin davalı şirketle ilgisinin ne olduğu hususunda, mahkemece araştırma ve değerlendirme yapılmadan sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Diğer taraftan, 2014 yılının Ocak, Şubat ve Mart ayları bakımından, Sosyal Güvenlik Kurumu’na bildirilmemiş bir çalışma süresinin bulunup bulunmadığı noktasında, tanıkların bordro tanığı olup olmadığının da araştırılmasıyla beyanlarının bir denetime tabi tutularak sonuca gidilmesi gereklidir. Mahkemece bu yönde bir denetleme ve değerlendirme yapılmaması hatalıdır.
3-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, hafta tatili ücreti alacağının net miktarının tespit edilmesinde, gelir vergisi kesintisinin yüzde onaltı tutarında olduğunun esas alınması yerinde değildir.
4-Mahkemece, davacının mevsimlik çalıştığı esas alınarak, yıllık onbir ayı geçen çalışmaları yönünden yıllık izne hak kazandığı kabul edilmiş ise de, davacının çalışması mevsimlik değil, aralıklı çalışma olup ( yukarıdaki “2” numaralı bentte açıklanan bozma sebepleri saklı kalmak üzere), bu halde aralıklı çalışmaların toplanarak ulaşılacak süre üzerinden yıllık izin ücreti alacağının değerlendirilmesi gereklidir.
5-Kabule göre de, Mahkemece, aylık ücret alacağında re’sen yapılan hesaplamada, 6.960,00 TL’den, 2.618,04 TL mahsup edilerek bakiye 4.421,96 TL miktarına ulaşılmış ise de, belirtilen çıkarma işlemin sonucu 4.341,96 TL olup, hesapta maddi hata yapılmıştır.
Yukarıda yazılı sebeplerden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.480,00 TL duruşma vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 21.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.