Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/32409 E. 2020/4310 K. 05.03.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/32409
KARAR NO : 2020/4310
KARAR TARİHİ : 05.03.2020

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde tanker şoförü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davacı tarafından haklı sebeple feshedildiğini, davacının günlük çalışma süresi 13-14 saat olmasına rağmen fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücreti ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, tanker şoförü olarak çalışan davacının günde bir sefer yaptığı, Emet-Bandırma (Boş) ve Bandırma-Emet (dolu), doldurma ve boşaltma süreleri dahil olmak üzere, her asit seferinin ortalama 12 saat sürdüğü kanaatine varılarak fazla çalışma alacağı hesaplanmış ise de dosya içeriğinden ve davacı ile aynı güzergahta tanker şoförü olarak çalışan işçinin emsal 2016/27906 esas sayılı dosyasında kabul edildiği üzere davacının bir seferde geçirdiği süre 11 saat kabul edilerek sonuca gidilmelidir. Ayrıca günlük 11 saatlik çalışma süresinden 1 saat ara dinlenmesi düşülmesi gerekir. Bu hususlar gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.03.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.