Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/31120 E. 2020/4720 K. 10.03.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/31120
KARAR NO : 2020/4720
KARAR TARİHİ : 10.03.2020

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak sona erdirildiğini, buna rağmen yasal olarak ödenemsi gereken işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminat, ihbar tazminatı, yıllık izin alacağı, fazla mesai ücret alacağı, ulusal ve resmi bayram günleri ücretleri ile asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davacı vekili, davanın haksız ve dayanaksız olduğunu, hizmet tespiti kararının kesinleşmesinin beklenilmesini, neticede davada reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti :
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu :
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe :
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun “Bekletici sorun” kenar başlıklı 165 inci maddesinin birinci fıkrasına göre “Bir davada hüküm verilebilmesi, başka bir davaya, idari makamın tespitine yahut dava konusuyla ilgili bir hukuki ilişkinin mevcut olup olmadığına kısmen veya tamamen bağlı ise Mahkemece o davanın sonuçlanmasına veya idari makamın kararına kadar yargılama bekletilebilir”.
Somut uyuşmazlıkta davacı 24.02.2009-26.08.2012 tarihleri arasında davalı yanında işçi sıfatıyla çalıştığını ileri sürerek işçilik alacaklarının tahsilin karar verilmesini talep etmiş, davalı ise davacı ile aralarında işçi-işveren ilişkisi bulunmadığını savunmuştur. Davacının iddia edilen çalışma süresine ilişkin, 24.02.20009-15.01.2011 tarihleri arasındaki dönemi kapsayan hizmet süresi kurum kayıtlarında yer almayıp, kayden belirli olmadığından hizmet tespiti davasına konu edilmiştir.
Dosya içeriğine göre, aynı taraflar arasında derdest hizmet tespiti davası bulunduğunun anlaşılması üzerine eksiklik ikmali talebi ile Tatvan Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2015/680 Esas sayılı dava dosyasının istenilmiş ve gelen yazı cevabına göre yapılan incelede; bu dosyada 17.05.2016 tarihinde, 2016/250 sayılı kararı ile karar verildiği, dosyada gerekçeli kararın tebliğe çıkarılması yönünde talep olmadığı için tebliğe çıkarılmadığı ve bu nedenle kararın henüz kesinleşmediğinin bildirildiği anlaşılmaktadır.
Açıklanan bu olgulara göre, açılmış olan hizmet tespiti davasının sonucu somut uyuşmazlığı doğrudan etkileyecek nitelikte bulunduğundan, hizmet tespiti davasının bekletici mesele yapılmalı, bu dosyada verilen kararın kesinleşmesi beklenilmeli ve oluşacak sonuca göre bir karar verilmelidir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair hususların bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.