Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/29949 E. 2020/8019 K. 29.06.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/29949
KARAR NO : 2020/8019
KARAR TARİHİ : 29.06.2020

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : TAZMİNAT

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 10/07/2009 tarihinde davalı iş yerinde makinacı olarak işe başladığını, müvekkilinin davalı şirkette 2015 yılı 4 ayına kadar aralıksız olarak asgari ücretle çalıştığını, davalı şirketin müvekkilinin 2015 yılında Şubat, Mart, Nisan ayları maaşını ödemediğini, müvekkilinin 04/05/2015 tarihinde … Noterliğinin 2435 yevmiyeli ihtar ile işçi alacaklarının ödenmesi için ve işe iade edilmesi için ihtar yolladığını fakat davalı işverenin bugüne kadar ne işe çağırdığını ne de içerde kalan maaş alacaklarını ve işçi alacaklarını ödemediğini ileri sürerek ödenmeyen son 3 aylık maaşı ile kıdem tazminatının, ücretli yıllık izin, hafta tatili ve ulusal bayram dini genel tatil alacaklarının davalıdan tahsini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının imzalarını içerir ücret bordroları ile davacının maaşının yatırıldığı banka hesabına ait banka kayıtlarının incelenmesinden anlaşılacağı üzere ücret alacaklarının tamamının eksiksiz yatırıldığını, davacının müvekkili şirkettten herhangi bir alacağı olmadığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bend dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının ücret alacağının miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununda 32. maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
Ücret kural olarak dönemsel (periyodik) bir ödemedir. Kanunun kabul ettiği sınırlar içinde tarafların sözleşme ile tespit ettiği belirli ve sabit aralıklı zaman dilimlerine; dönemlere uyularak ödenmelidir. 4857 sayılı İş Kanununun 32. maddesinde bu süre en çok bir ay olarak belirtilmiştir.
Somut olayda, davacı 2015 yılında Şubat, Mart, Nisan ayları maaşını ödemediğini ileri sürmüş davalı ise davacının imzalarını içerir ücret bordroları ile davacının maaşının yatırıldığı banka hesabına ait banka kayıtlarının incelenmesinden anlaşılacağı üzere ücret alacaklarının tamamının eksiksiz yatırıldığını savunmuş, mahkemece davacının 2015 yılı Mart ve Nisan ayı ücretlerinin ödenmediği kabul edilerek hüküm kurulmuştur.
Mahkemece davalı banka kayıtlarına delil olarak dayanmasına rağmen bu kayıtlar celp edilemeden davacının ücret alacağının kısmen kabulüne karar verilmiş olup, Dairemizce davacının delil olarak dayandığı banka hesap hareketleri celp edilmiştir. Banka hesap hareketleri üzerinde yapılan incelemede davacıya 07/05/2014 ve 04/06/2014 tarihlerinde ödeme yapıldığı anlaşılmaktadır. Mahkemece davacıya yapılan ödemeler değerlendirilerek sonucuna göre davacının ücret alacağı hakkında karar verilmesi gerekirken, banka kayıtları getirtilmeden ve değerlendirilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi