Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/28491 E. 2019/1588 K. 22.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/28491
KARAR NO : 2019/1588
KARAR TARİHİ : 22.01.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücretleri ile asgari geçim indirimi alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının bir hafta haftanın altı günü 08:00-18:00; takip eden hafta haftanın yedi günü 08:00-18:00 saatleri arasında (bir saat ara dinlenme ile) çalıştığının kabul edilmesi yerinde ise de; bu çalışma düzenine göre haftalık ortalama onüçbuçuk saat üzerinden fazla çalışma ücretinin hesaplanması hatalıdır. Şöyle ki; belirtilen çalışma düzeninde, haftanın altı günü çalışan haftalarda fazla çalışma süresi haftalık dokuz saattir. Haftanın yedi günü çalışılan haftalarda ise, hafta tatili günündeki yedibuçuk saatlik çalışma zaten hafta tatili ücreti alacağı içerisinde hesaplandığından, haftalık fazla çalışma süresi ( “9 saat x 7 gün= 63 saat”; “63 saat – 7,5 = 55,50 saat”; “55,50 saat -45 saat =10,5 saat”) onbuçuk saattir. Bu halde, davacının bir hafta haftalık dokuz saat, takip eden hafta haftalık onbuçuk saat fazla çalışma yaptığı sonucuna ulaşılmaktadır. Anılan sebeple, hükme esas alınan bilirkişi raporunda haftalık ortalama fazla çalışma süresinin onüçbuçuk saat olduğunun esas alınarak hesaplama yapılması yerinde değildir.
Yukarıda yazılı sebepten kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.