YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2582
KARAR NO : 2019/150
KARAR TARİHİ : 08.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde sekreter olarak çalıştığını iş akdini haklı nedenle feshettiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret ve fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının fesih bidirimi ile çıkışının yapıldığını, davacının ödenmeyen alacağının bulunmadığını, asıl amacının annesine bakmak olduğunu kıdem ve ihbar tazminatı alamayacağını fazla çalışma yapmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Safahatı:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ve ücret alacağına yürütülecek faizin başlangıç tarihi taraflar arasında çekişmelidir. Dosya kapsamına göre davacının davalı tarafa gönderdiği 04.07.2013 tarihli fesih ihtarnamesi ile alacak talebinde de bulunduğundan fazla çalışma alacağı ve ödenmeyen haziran ayı ücreti bakımından 23.07.2013 tarihinde temerrüde düşürdüğü anlaşılmakla, fazla çalışma alacağına ve ücret alacağına temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekli iken dava ve ıslah tarihlerinden itibaren faize hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 2 ve 3 nolu bentlerinin tamamı silinerek yerine,
“2-Fazla çalışma alacağının net 2.206.05 TL olarak kabulü ile temerrüt tarihi olan 23.07.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ile (en yüksek banka mevduat faizinden yüksek olmamak kaydıyla) davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,”
“3-Ücret alacağı olan net 219,94 TLnin temerrüt tarihi olan 23/07/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte (en yüksek banka mevduat faizinden yüksek olmamak kaydıyla) davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine ” yazılarak hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacı tarafa iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalı tarafa yükletilmesine, 08.01.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.