Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/2443 E. 2019/1082 K. 16.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2443
KARAR NO : 2019/1082
KARAR TARİHİ : 16.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının iş aktini iş yerinde şoför olarak çalışmasına rağmen daha ağır işler olan meyve sebze indirilmesi, rafların düzenlenmesi ve temizlik işi önerilerik iş koşullarında esaslı değişiklik yapılması ve bir takım işçilik alacaklarının ödenmemesi sebebi ile son verdiğini ancak davalının iş aktinin bitiş sebebini resmi kayıtlarda istifa olarak göstererek davacının hak kaybına uğramasına sebebiyet verdiğini belirterek, kıdem tazminatı, fazla mesai alacağı, yıllık izin alacağı,ulusal bayram ve genel tatil alacağı, hafta tatili alacağı talebinde bulunmuştur.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının talep ettiği fazla meseai alacağı talebinin karara esas alınan bilirkişi raporundo doğru hesaplanıp hesaplanmadığı hususu itilaflıdır.
Somut olayda; karara esas alınan 30.04.2015 tarihli bilirkişi raporunda fazla mesa ücretinin tespiti için yapılan hesaplamada 19.08.2010-31.12.2010 tarih aralığında davacının çalışmış olduğu hafta sayısı hesaplanırken hesaplamanın 19 hafta üzeninden yapıldığı anlaşılmış olup berirtilen dönem aralığında aksine 17 hafta çalışıldığı hesaplanmıştır. Bu durumda belirtilen tarih aralığında 2 hafta daha fazla mesai hesabının yapılması hatalıdır ve bozmhayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililiye iadesine, 16.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.