Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/2263 E. 2019/115 K. 08.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2263
KARAR NO : 2019/115
KARAR TARİHİ : 08.01.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile yol ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, davalı işverence, dosyaya istifa dilekçesi ile ibraname sunulmuş olup, Mahkemece söz konusu belgelere ne sebeple itibar edilmediği bakımından bir gerekçe açıklanmaması, gerek Anayasa’nın 141. maddesine, gerekse de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddesine aykırıdır. Anılan sebeple, öncelikle istifa dilekçesi ve ibranameye karşı davacı taraftan diyecekleri sorulmalı, gerekirse tanık beyanlarına yeniden başvurulmalı ve istifa dilekçesi ile ibraname bir değerlendirmeye tabi tutulmalıdır.
3-Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, davacının yaz döneminde 07:00-18:00 saatleri arasında (birbuçuk saat ara dinlenme ile) çalıştığı ve haftalık oniki saat fazla çalışma yaptığı; kış döneminde ise 07:00-17:00 saatleri arasında (bir saat ara dinlenme ile) çalıştığı ve haftalık dokuz saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Ne var ki, çalışma saatleri bakımından, davacı tanıklarının beyanları arasında farklılık bulunmaktadır. Dinlenen davacı tanığı …, çalışma saatlerinin 07:00-17:00 arasında olduğunu; davacı tanığı … ise çalışma saatlerinin 07:00-18:00 arasında olduğunu ifade etmiştir. Diğer taraftan, davacı tanığı …’ın da işverene karşı dava açması sebebiyle husumetli olduğu; davasında (… 19. İş Mahkemesi’nin 2013/1362 esas, 2015/358 karar sayılı dava dosyasında) çalışma saatlerinin 07:00-17:00 arasında olduğu kabul edilerek, haftalık dokuz saat üzerinden fazla çalışma ücreti alacağının hesaplandığı ve verilen kararın temyiz incelemesinden geçerek kesinleştiği anlaşılmaktadır. Tüm bu yönler dikkate alındığında, eldeki davada da, haftalık dokuz saat üzerinden fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması dosya kapsamına uygun düşecektir. Anılan sebeple, haftalık dokuz saat üzerinden fazla çalışma hesaplanmalı, şimdiki gibi indirim de uygulanarak sonuca gidilmelidir.
Yukarıda yazılı sebeplerden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.