YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2209
KARAR NO : 2019/781
KARAR TARİHİ : 14.01.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacı işçinin sözleşmesinin davalı tarafından işin bitimi nedeni ile feshediliğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatlarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacı işçinin davalı iş yerinde çalışmasının aralıklı olduğunu ve bu çalışmalarına ilişkin hizmet süresi hesaplanarak davacıya tazminatlarının ödendiğini, bu ödemelerle ilgili iki adet ibraname bulunduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre;davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının hizmet süresi hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacının 1967-2008 tarihleri arasında Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre davalı iş yerinde aralıklı çalışmasının bulunduğu ve Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında bazı dönemlere ilişkin dava dışı şirketlerde çalışmasının bulunduğu anlaşılmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda aynı tespit yapılmış ise de; raporun sonuç kısmında davacının 1967-2008 tarihleri arasında davalı iş yerinde kesintisiz çalıştığının kabulüne göre rapor hazırlanmış ve mahkemece de yazılı gerekçe ile söz konusu bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Mahkemece yapılacak iş davacının Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında davalı iş yeri nezdinde geçen çalışma süresi ve dosya arasında bulunan 1993-1995 yıllarına ilişkin davacının çalışmasını gösterir bordrolar dikkate alınarak davacının hizmet süresinin tespiti ile kıdem ve ihbar tazminatı hakkında karar verilmesinden ibarettir.
3-Taraflar arasındaki bir diğer uyuşmazlık konusu ise davalı tarafından kıdem tazminatına mahsup edilmek üzere davacıya ödeme yapılıp yapılmadığına ilişkindir.
Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda 2004 yılından sonra davalı tarafça davacıya yapılan iki adet ödemenin hesaplanan kıdem ve ihbar tazminatından mahsubu doğru olmuştur. Ancak davacı vekilitarafından davacıya 1992 yılında emekli olduğu tarihte davalı işveren tarafından bir maaş tutarında ödeme aldığının belirtildiği görülmüştür. Mahkemece yapılan bu ödemeye ilişkin denetime elverişli olmayacak şekilde, hesaplanan kıdem tazminatından 1,14 TL’nin mahsup edilmesi hatalı olmuştur. Mahkemece yapılacak iş 92 yılında yapılan ödemenin faizi ile birlikte güncel Türk Lirasına çevrilerek çıkacak sonucun bozma ilamının 2 nolu bendi gereğince yapılacak hesaplamalardan mahsubuna karar verilmesinden ibarettir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.