YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2044
KARAR NO : 2018/26752
KARAR TARİHİ : 10.12.2018

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan … vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 16.03.2004-31.05.2012 tarihleri arasında davalı işverene ait işyerinde taşeron firmalar nezdinde çalıştığını, emekliye ayrılarak hizmet akdini sonlandırdığını, davacıya emekliliğinde kıdem tazminatı ödenmesi gerekirken ödenmediğini beyanla .kıdem tazminatının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı kurum vekili, zaman aşamı itirazında bulunarak; davacı ile kurum arasında hizmet akdi kurulmadığını, ihale makamı konumunda olan müvekkili kurumun işçilik alacaklarından sorumlu tutulmayacağını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Davalı … Ltd. Şti vekili; davacının esasen diğer davalı kurum işçisi olması nedeni ile müvekkili firmanını işçilik alacaklarından sorumlu tutulamayacağını, ayrıca davacının önceki alt işverenle bağlı gerçekleşen çalışma süresinden de müvekkili şirketin sorumlu olmadığını ve davacının müvekkili işverenliklerine bağlı gerçekleşen çalışma süresinin 1 yılını doldurmadığını beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalılardan … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık kıdem tazminatı hesabına esas alınan giydirilmiş ücret konusundadır.
Kural olarak ücretin miktarı ve ekleri gibi konularda ispat yükü işçidedir. Giydirilmiş ücretin tespitinde, 4857 sayılı Kanun’un 32. maddesinde sözü edilen asıl ücrete ek olarak işçiye sağlanan para veya para ile ölçülebilen menfaatler göz önünde tutulur. Buna göre ikramiye, devamlılık arz eden prim, yakacak yardımı, giyecek yardımı, kira, aydınlatma, servis yardımı, yemek yardımı ve benzeri ödemeler dikkate alınır.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece … Lokantacılar … Esnaf Odasının 07.06.2013 tarihli yazısı içeriği ile davacıya verilen 1 öğün yemek bedelinin 13,00 TL olduğu, ayrıca davalı vekilinin 12.12.2013 tarihli dilekçesi içeriğinde davacıya ödenen yol giderinin aylık toplam 52 binişlik toplu taşım kartı verilmesi şeklinde gerçekleştiği ve tek binişlik ücretin 1,75 TL olduğu kabul edilmiş ise de, toplu taşım kartı bedelinin toplu kullanım nedeniyle fiyatının 1,30 TL olduğunun anlaşılmasına göre tek binişlik ücretin 1,30 TL kabul edilmesi, dosya içeriğine daha uygun olacaktır.
Yemek yardımı yönünden ise davalı taraf maliyet tablosu sunduklarını belirtmiş ise de dosya içerisinde buna ilişkin bir yazıya rastlanılmamış olup, bu yönde belgeler araştırılmalı sonucuna göre tüm dosya kapsamı değerlendirilerek günlük yemek yardımı bedeli belirlenmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 10.12.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.