YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/18873
KARAR NO : 2019/6601
KARAR TARİHİ : 26.03.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : MADDİ TAZMİNAT

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ile davalılar… …, … ve … vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı … vekili; davalılardan… …’in yönetim kurulu üyesi, …’un müdür, … ve …’un ise yetkili memur olarak davacı Kooperatifte 1475 sayılı Yasa kapsamında işçi olarak görev yaptıkları sırada birtakım usulsüz ve yasalara aykırı işlem ve eylemlerde bulunmak suretiyle, davacı Kooperatifi 31.03.2000 tarihi itibariyle 413.550,390,00 TL. zarara uğrattıklarını, bu durumun Tarım Kredi Kooperatifleri Genel Müdürlüğü müfettişlerinin 15.06.2000-1/1 sayılı soruşturma raporu ile sabit olduğunu ileri sürerek, 413.550,390,00 TL maddi tazminatın 31.03.2000 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ile davalılar… …, … ve … vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların tüm, davacı Kooperatifin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı Kooperatif vekilince dava dilekçesinde 413.550,39-TL olarak talep ettiği tazminat tutarının dayanağı olarak gösterdiği müfettiş raporunda zararın 204.201,48 TL asıl alacak ile 31.03.2000 tarihine dek işleyen faiz tutarı 247.520,55 TL olmak üzere 451.623,05 TL olduğu belirtili olduğundan, Mahkemenin davacıya mülga 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 75/2. maddesi ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 31. maddesi gereğince talebe ilişkin bu çelişkili durumu açıklattırılarak buna göre hüküm kurması gerekirken aksi yönde işlemle faiz tutarı bakımından ret kararı verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 26.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.