Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/1837 E. 2018/26912 K. 11.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/1837
KARAR NO : 2018/26912
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı, davalı işyerinin Ulus Şubesinde 19.01.2011 – 20.09.2014 tarihleri arasında satış elemanı olarak çalıştığını, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile bir kısım ücret alacaklarına hükmedilmesini istemiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Davacı temyizi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, yerinde bulunmayan ve sebepleri yasal süresinde bildirilmiş olmayan bozma isteğinin REDDİNE,
Davalı temyizi yönünden;
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının fazla çalışma ücret alacaklarının tespiti hususunda uyuşmazlık mevcuttur.
Somut olayda; davacı, davalı işyerinde 22.02.2014 tarihinden önce haftanın 6 günü 09:00-20:00 saatleri arası çalışılmasına karşın, bu tarihten sonra çalışma şeklinin değiştirilerek; Pazartesi günleri 11:30-20:00 saatleri arası, Çarşamba günleri 09:30-20:00, Perşembe günleri 09:30-18:30 , Cuma günleri 11:30-20:00, Cumartesi günleri 09:30-20:00, Pazar günleri ise 11:00-18:00 saatleri arası olmak üzere belirlendiğini,haftalık yasal çalışma süresinin üzerinde çalıştırıldığı halde fazla çalışma ücret alacaklarının ödenmediğini iddia etmiştir. Davacının çalışma biçimine dair beyanı tanıklar tarafından da doğrulanmıştır.
Davacının 22.02.2014 tarihinden sonraki çalışma düzenine göre;
Pazartesi 11:30-20:00 arası, 8,5 saat, 1 saat ara dinlenme ile 7,5 saat,
Çarşamba 09:30-20:00 arası, 10,5 saat, 1 saat ara dinlenme ile 9,5 saat,
Perşembe 09:30-18:30 arası, 9 saat, 1 saat ara dinlenme ile 8 saat,
Cuma 11:30-20:00 arası 8,5 saat, 1 saat ara dinlenme ile 7,5 saat,
Cumartesi 09:30-20:00 arası 10,5 saat, 1 saat ara dinlenme ile 9,5 saat,
Pazar 11:00-18:00 arası 7 saat, 1/2 saat ara dinlenme ile 6,5 saat, olmak üzere haftanın 6 günü toplamda 48,5 saat çalışmak suretiyle, haftalık 3,5 saat fazla çalışma yaptığı anlaşılmasına karşın, Mahkemece hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda haftalık 7 saat fazla çalışma yapıldığı tespiti ile söz konusu alacakların hesaplanması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 11.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.