Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/16808 E. 2019/14376 K. 27.06.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/16808
KARAR NO : 2019/14376
KARAR TARİHİ : 27.06.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı asıl işveren …’na ait işyerlerinde ihale ile hizmet satın alınan davalı alt işveren şirketler işçisi olarak çalıştığını, iş akdinin haksız ve bildirimsiz şekilde feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı … Bilgi Limited Şirketi vekili; davacının ihale kapsamında belirli süreli iş sözleşmesi ile çalıştırıldığını, ihalenin sona ermesi nedeniyle iş akdinin sona erdirildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı Bakanlık vekili; davacının Bakanlık çalışanı olmadığını ileri sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Diğer davalı … Temizlik Limited Şirketi, kendisinin son alt işveren olmadığını, alacaklardan sorumlu olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, Davalı Bakanlık ve … Bilgi Limited Şirketi bakımından davanın kabulüne, diğer davalı Simpa Temizlik Limited Şirketi bakımından davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Bakanlık ve … Bilgi Limited Şirketi’nin tüm, davalı … Temizlik Limited Şirketi’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-İşyeri devrinin iş ilişkisine etkileri ile işçilik alacaklarından sorumluluk bakımından taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
İşyeri devrinin esasları ve sonuçları 4857 sayılı İş Kanunu’nun 6. maddesinde düzenlenmiştir. Sözü edilen hükümde, işyerinin veya bir bölümünün devrinde devir tarihinde mevcut olan iş sözleşmelerinin bütün hak ve borçlarıyla devralan işverene geçeceği öngörülmüştür. Devir tarihinden önce doğmuş ve devir tarihinde ödenmesi gereken borçlarda ise, devreden işverenle devralan işverenin birlikte sorumlu olduğu aynı Kanun’un 3. fıkrasında açıklanmış ve devreden işverenin sorumluluğunun devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlı olduğu hükme bağlanmıştır.
İşyeri devri halinde kıdem tazminatı bakımından devreden işveren kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olmak üzere sorumludur. Mülga 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14/2. maddesinde devreden işverenin sorumluluğu bakımından bir süre öngörülmediğinden, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 6. maddesinde sözü edilen devreden işveren için iki yıllık süre sınırlaması, kıdem tazminatı bakımından söz konusu olmaz. O halde kıdem tazminatı işyeri devri öncesi ve sonrasında geçen sürenin tamamı için hesaplanmalı, ancak devreden işveren veya işverenler bakımından kendi dönemleri ve devir tarihindeki ücret ile sınırlı sorumluluk belirlenmelidir.
Feshe bağlı diğer haklar olan ihbar tazminatı ve kullanılmayan izin ücretlerinden sorumluluk ise son işverene ait olmakla devreden işverenin bu işçilik alacaklarından sorumluluğu bulunmamaktadır. Devralan işveren ihbar tazminatı ile kullandırılmayan izin ücretlerinden tek başına sorumludur.
İşyerinin devredildiği tarihe kadar doğmuş bulunan ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücretlerinden 4857 sayılı Kanun’un 6. maddesi uyarınca devreden işveren ile devralan işveren müştereken müteselsilen sorumlu olup, devreden açısından bu süre devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlıdır. Devir tarihinden sonraki çalışmalar sebebiyle doğan sözü edilen işçilik alacakları sebebiyle devreden işverenin sorumluluğunun olmadığı açıktır. Bu bakımdan devirden sonraya ait ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücreti gibi işçilik alacaklarından devralan işveren tek başına sorumlu olacaktır.
Somut olayda, davacı 11.07.2005-31.12.2014 tarihleri arasında değişen alt işverenler işçisi olarak çalışmış olup, davalı … Temizlik Limited Şirketi’ndeki çalışması 03.04.2013-31.12.2013 tarihleri arasındadır. Buna göre, Davalı … Ltd. Şti’nin devreden alt işveren olarak kıdem tazminatı alacağından yalnızca kendi dönemi (03.04.2013-31.12.2013) ve devir tarihindeki son ücretle sorumlu tutulması gerekirken bu husus gözardı edilerek hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 27.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.