Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/1644 E. 2016/4087 K. 16.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/1644
KARAR NO : 2016/4087
KARAR TARİHİ : 16.02.2016

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 2012 yılı Ocak ayından itibaren rızası alınmadan tek taraflı olarak ücretinin düşürüldüğünü ileri sürerek, ücret farkı alacağını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Bakanlık, davacının kendi işçileri olmadığını, bu sebeple kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, işçinin ücretinin düşürülmesinin 4857 sayılı İş Kanunu’nun 22. maddesi gereğince iş sözleşmesinde esaslı değişiklik oluşturduğu ve davacının rızası alınmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı Bakanlık temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-İşçinin ücretinin düşürülüp düşürülmediği ve düşürülmüşse aradaki fark ücret alacağına hak kazanıp kazanmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davalı Bakanlığa bağlı Van Eğitim ve Araştırma Hastanesinde alt işverene bağlı olarak çalışan davacı işçi, ücretinin 2012 yılı Ocak ayından itibaren düşürüldüğünü iddia ederken; davalı Bakanlık, çıkartılan genelgeler ile alt işveren işçilerinin ücretlerinin yeniden düzenlendiğini savunmuştur. Davalı Sağlık Bakanlığı tarafından çıkartılan 12.05.2009 ve 09.10.2009 tarihli genelgelerde alt işverenlerde çalışacak personele uygulanacak ücretlerin düzenlendiği, bu genelgelerden sonra davalı Bakanlık ile alt işverenler arasında yapılan hizmet alım sözleşmelerinin de genelgeye göre düzenlendiği dosya kapsamı ile sabittir. Davacı ile dava dışı alt işveren arasında düzenlenen ve davacı işçi tarafından imzalanan 01.01.2012-31.12.2013 yürürlük süreli iş sözleşmesinde işçiye ödenecek ücretin 928,35 TL olarak; 01.01.2014 tarihli sözleşmede ise 1.338,29 TL olarak düzenlendiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, sözleşmelerde kararlaştırılan ücretin altında bir ödeme varsa ancak eksik yapılan ödemeler için hesaplama yapılmalıdır. Ücret miktarı hususunda davacı ile dava dışı alt işverenin iradesi 01.01.2012 tarihli sözleşme ile 928,35 TL olarak; 01.01.2014 tarihli sözleşme ile ise 1.338,29 TL olarak uyuşmuş olup, taraf iradeleri göz önünde bulundurulmadan hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 16.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.