Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/1610 E. 2018/26951 K. 12.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/1610
KARAR NO : 2018/26951
KARAR TARİHİ : 12.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işverene ait … … şubesinde 18/04/2006 tarihinde gişe yetkilisi olarak işe başladığını, davacı tarafından iş akdinin davaya konu edilen ücret alacaklarının ödenmemesi, süt izinlerinin kullandırılmaması ve çalıştırıldığı unvana ilişkin ücret farkı ödenmediği için 09/12/2013 tarihinde haklı olarak feshedildiğini, davacının işe başladığı ilk 6 ay boyunca … ilinde çalıştığını, daha sonra …’ ye tayin olduğunu, davalı bankanın 2008 yılında adının … olarak değiştiğini, en son 2013 yılında bireysel pazarlama yetkilisi unvanını alarak bu unvanda çalışır iken 09/12/2013 tarihinde haklı sebeple iş akdini sonlandırmak zorunda kaldığını belirterek kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve ücret farkı alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı İsteminin Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı, dava dilekçesinde bulunduğu kadro ve unvan dışında görevlerde çalıştırıldığını, fakat kendisine kağıt üzerinde görünen kadro ve unvana göre aylık maaş verildiğini, fiilen çalıştırıldığı unvanlara ödenen maaş ile kendisine ödenen maaş arasındaki farkın hesaplanarak ücret farkının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının görevi ile tedviren çalıştığı unvanlar arasındaki ücret farkı hesaplanmış, Mahkemece de bu rapora itibarla hüküm kurulmuştur. Ancak davalı vekili tarafından bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde, emsal çalışanlara ait ücretlerin 2014 yılına ilişkin olduğu, oysa hesaplanan dönem itibari ile alınan ücretlerin dikkate alınarak varsa fark ücretin hesaplanması gerektiği belirtilmiş, Mahkemece de bu itiraz hakkında bir değerlendirilme yapılmadan hüküm tesis edilmiştir. Ne var ki, hükme esas alınan bilirkişi raporuna bakıldığında 2009 ücreti ile 2010 ücretinin aynı olduğu, yine 2011 ücreti ile 2012 ücretinin de aynı olduğu, yıl bazında ücretlerde değişiklik olmadan hesaplama yapıldığı anlaşıldığından davalının itirazının yerinde olduğu, buna göre davacının görevi ile tedviren çalıştırıldığı unvanların yıl itibari ile ne kadar maaş aldığı tespit edilerek buna göre eksik ücret alacağı yeniden değerlendirilmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.