YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/1342
KARAR NO : 2019/9454
KARAR TARİHİ : 24.04.2019

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, ödenmeyen alacaklarının bulunduğunu ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının bulunup bulunmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık beyanlarına göre davacının kış döneminde haftalık altı saat, yaz döneminde ise haftalık onbeş saat fazla çalışma yaptığı ve kurban bayramında üç gün, ramazan bayramına iki gün dışında kalan ulusal bayram ve genel tatil günlerinden, sezon içinde kalan aylara denk gelen ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı kabul edilerek davaya karşı zamanaşımı def’i dikkate alınarak belirlenen çalışma süresine göre talep konusu alacaklar hesaplanmıştır.Dosya içeriğine göre, davacı, davalı işyerinde 05.09.2001-03.05.2013 tarihleri arasında personel müdürü olarak çalışmış olup, davacı tanıklarından … ile … işyeri çalışanı olmayıp, … ise 2005-2006 yılları arasında çalıştığını, …, 2010 yılının Temmuz ve Eylül ayları arası ile 2011 yılının Nisan ve Ekim ayları arası çalıştığını, … hangi yıl çalıştığını belirtmeksizin yılın beş-altı ayında çalıştığını, … ise 2006-2011 yılları arasında yaklaşık iki-üç ay kadar çalıştığını beyan etmiştir. Davalı tarafça dosyaya sunulan …’a ait işten ayrılış bildirgesinde işten ayrılış tarihinin 11.10.2011, …’a ait işten ayrılış bildirgesinde işten ayrılış tarihinin 14.07.2010 olduğu görülmüştür. Yine davalı tanıklarından … davalı işyerinde birbuçuk yıl çalıştığını, … 2007-2009 yılları ile 2011 yılı ve sonrasında çalıştığını, … ise 1999 yılından itibaren davalı işyerinde çalıştığını beyan etmiştir.
Bu duruma göre; tanıkların davalı işyerinde, davacı ile birlikte çalıştıkları sürelerle bağlı kalınarak fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram genel tatil alacağı hesaplanmalıdır. Zira tanıklar ancak kendi çalışma dönemlerindeki çalışma şekli ile ilgili bilgi sahibi olabilirler ve tanıklıklarına ancak kendi çalışma dönemleri ile sınırlı olarak itibar edilebilir. Buna göre, davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalıştıkları dönem belirlenerek, bu dönem ile sınırlı olarak geri kalan dönem için ise davalı tanık beyanları esas alınarak ve davalı yararına oluşan usuli kazanılmış haklar da gözetilerek, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil alacakları yeniden hesaplanmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.