Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/1338 E. 2018/26804 K. 11.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/1338
KARAR NO : 2018/26804
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 10.8.2012-01.04.2013 tarihleri arasında davalı firmaya ait TOKİ evler inşaatında loder yükleyici operatörü olarak çalıştığı, iş sözleşmesini ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle davalı işyerine 20 gün önceden haber vererek feshettiği, alacaklarının ödenmesi için 21.08.2013 tarihinde çekilen ihtarnameye yanıt alınamadığı, net ücretinin 1.800,00 TL olup, asgari ücret kadarının bankadan, kalanının elden ödendiği, işyerinde haftanın yedi günü sabah 08:00 den akşam 22:00-23:00 saatlerine kadar çalıştığı, sadece öğle yemeği ve akşam yemeği için birer saat mola verildiği belirtilerek, aylık ücret alacağı, fazla çalışma, hafta tatili ile resmi tatil ve ulusal bayram çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 05.10.2012-30.03.2013 tarihleri arasında asgari ücretle çalıştığı, ödemelerin şirketin …’daki … … Şubesinden banka hesabına aktarıldığı, tüm alacaklarının ödendiği, mesai saatlerinin diğer işçilerde de olduğu üzere 08:00-17:00 saatleri arasında olduğu, fazla mesai olduğu sürece ek ödemelerin de kendisine bankadan ödendiği, hafta tatili çalışmasının da olmadığı savunması ile davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan kanıtlar ve yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai çalışması olup olmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacının haftanın yedi günü sabah 08:00 den akşam 22:00-23:00 saatlerine kadar çalıştığını iddia etmiştir. Davacı tanıkları mesaiye 07.30-08.00 civarı başladıklarını, normalde mesainin 18.00’de bittiğini, işin yoğunluğuna göre bazen iki günde bir, bazen haftanın 4-5 günü 22.00-23.00’e kadar çalıştıklarını beyan etmiştir. Dosya kapsamına göre işyerinde normal mesainin 08.00-18.00 saatleri arasında olduğu anlaşılmaktadır. Davacı tanık beyanları ve yapılan işin niteliği göz önünde bulundurulduğunda, işlerin yoğunluğuna göre davacının ortalama olarak haftanın 3 günü saat 18.00’den sonra dinlenme süresi hariç günlük 3 saat daha çalıştığının kabul edilmesi gerekir.
Bu durumda davacının 08.00-18.00 saatleri arası 1 saatlik dinlenme süresi hariç günlük 9 saatten haftanın 6 günü 54 sat çalışarak haftalık 9 saat fazla mesai yaptığı, işlerin yoğunluğu sebebiyle haftanın 3 günü saat 18.00’den sonra çalışılan günlük 3 saatlik süreler ile birlikte davacının haftalık 18 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplanacak miktar üzerinden hüküm kurulması gerekir iken, karara dayanak bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarında bildirilen azami süreler esas alınarak davacının tüm çalışma süresinde haftanın 5 günü 08.00-23.00 saatleri arası, haftanın 1 günü 08.00-18.00 saatleri arası çalışarak haftalık 31,5 saat fazla mesai yaptığının kabul edilmesi hatalı olmuştur.
3-Kabule göre de, dosya kapsamı delil durumu göz önünde bulundurulduğunda fazla mesai ücretinden %10 oranında indirim yapılması isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.