YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/12751
KARAR NO : 2019/9770
KARAR TARİHİ : 06.05.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacı işçinin emekli olması nedeni ile iş sözleşmesini sonlandırdığını beyanla kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar davanın reddine karar verilmesini talep etmişlerdir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davacı ve davalılar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla mesai alacağının hesabı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dairemizin Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen uygulamasına göre (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 05.04.2006 gün 2006/9-107 esas, 2006/144 karar); 24 saat süren çalışma sisteminde günlük 14 saatin mesaide geçtiği ve çalışma süresinin günlük 11 saatten fazla olamayacağı hususu dikkate alınarak, davacının 24 saat çalışma 48 saat dinlenme esası ile çalıştığının kabulü halinde davacının bir hafta 9 saat, diğer hafta 6 saat fazla çalışmasının bulunduğunun kabulü gerekecektir
Somut olayda davacı tarafça dava dilekçesinde 2011 yılına kadar 24 saat çalışma 48 saat dinlenme esası ile çalıştığını, 2011 yılından sonra ise haftanın 6 günü 08:00-18:00 arası çalıştığını beyan etmiştir. Dosya içeriğinde dinlenen tanıklar ise davacının iş sözleşmesini feshettiği tarihten son 4 ay öncesine kadar 24 saat çalışma 48 saat dinlenme son 4 ayda ise haftanın 6 günü 08:00-17:00 arası çalışmasının bulunduğunu belirtmişlerdir. Davacı iş sözleşmesini 31.03.2014 tarihinde feshetmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacının son 4 aya kadar 24 saat 48 saat esası ile çalıştığı bu dönemler yönünden fazla mesaisinin bulunmadığı son 4 ay ise 08:00-17:00 arası çalışmakla haftalık 3 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek karar verilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde 2011 yılından sonra 08:00-18:00 arası çalıştığını beyan etmekle haftalık 9 saat fazla mesai yaptığını belirtmiştir. Ancak tanıklar davacının 2011 yılından sonra fesihten önce son 4 aya kadar 24 saaat çalışma 48 saat dinlenme esası ile çalıştığını bildirmişlerdir. Bu halde mahkemece son 4 aya kadar olan çalışma döneminde davacının talebi de gözetilerek yukarıda anılı ilke kararı doğrultusunda davacının bir hafta 9 saat, diğer hafta 6 saat fazla çalışmasının bulunduğunun kabulü gerekecektir. Son 4 ay yönünden ise mahkeme kabulünde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 06.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.