YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/35869
KARAR NO : 2018/19176
KARAR TARİHİ : 19.09.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin, davalıya ait işyerinde bekçi olarak çalışmakta iken işyerinde uyuduğu gerekçesiyle işten çıkarıldığını ancak bu gerekçenin doğru olmadığını beyan ederek ödenmeyen kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; 12.12.2011 tarihli kamera kayıtlarının incelenmesinde, işyerinde bekçi olarak çalışan davacının nöbette uyuduğunun görüldüğünü, bu durumun tutanak altına alındığını, 29.06.2011 tarihli tutanak ile yine görevde uyuduğunun tespit edildiğini, bu nedenle iş sözleşmesinin 03.07.2012 tarihli ihtarname ile haklı nedenle feshedildiğini beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sona erdiğinin ispat külfetinin işverene ait olduğu, davalı işveren tarafından davacının iş sözleşmesinin, daha önce hatırlatılmasına rağmen gece görevinde uyuduğunun kamera kayıtları ile tespit edilmesi ve konuyla ilgili istenen yazılı savunmaya da cevap vermemesi gerekçesiyle bildirimsiz olarak sona erdirildiği, dosyada mevcut 12.12.2011 ve 29.06.2012 tarihli tutanak örneklerinde, davacının görev sırasında uyuduğunun kamera kayıtlarıyla tespit edildiği ve davacının tutanakları imzadan imtina ettiğinin belirtildiği, ancak dosyada kamera kayıtları ve davacının uyarıldığına ilişkin herhangi bir belge bulunmadığı davalı işveren tarafından yapılan feshin haklı olmadığı gerekçesi ile davacının kıdem ve ihbar tazminatı talepleri ile tanık beyanları ile ispatlanan diğer alacak taleplerinin kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı nedenle feshedilip feshedilmediği, kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanılıp kazanılamadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda; davacının davalı işyerinde bekçi olarak çalıştığı, gece nöbeti sırasında uyuduğu gerekçesiyle iş akdine haklı nedenle son verildiği, davacının daha önceden de görevi sırasında uyuduğunun tespit edildiği bu durumun kamera kayıtları ve tutulan tutanak ile sabit olduğu iddia edilmiş, davacının ise uyuduğuna ilişkin iddiaları reddettiği anlaşılmıştır.
Mahkemece; dosyada kamera kaydı ve davacının uyarıldığına ilişkin herhangi bir belge bulunmadığı, bu nedenle davalı işveren tarafından yapılan feshin haklı olmadığı gerekçesi ile davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulüne dair karar verilmiştir. Her ne kadar İlk Derece Mahkemesi kararında kamera kaydı bulunmadığı belirtilmiş ise de; dosya içerisinde bulunan davalı işyerine ait kamera kayıtlarının incelenmesinde, davacı işçinin görevi esnasında uyuduğunun açıkça görüldüğü, söz konusu kamera kayıtları ile davacının işyerinde mesai saati içinde uyuduğuna dair tutulan tutanakların birbirini doğruladığı, güvenlik görevlisi olarak çalışan işçi yönünden, nöbet sırasında uyuması işin güvenliğini tehlikeye düşüren bir davranış olması nedeni ile davalı tarafça davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğinin ispatlandığı anlaşılmakla, davacının kıdem ve ihbar tazminatı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile kabulüne karar verilmesi isabetli olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.