Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2015/35291 E. 2018/19280 K. 20.09.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/35291
KARAR NO : 2018/19280
KARAR TARİHİ : 20.09.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalı …vekilleri ile davalı … Sosyal Hizmetler Turizm Tic. Ve San. A.Ş. tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin … Temizlik’in alt işveren, Akbank T.A.Ş.’ni asıl işveren olduğu iş ilişkisinde Akbank … Şubesinde çay-temizlik görevlisi olarak 01/04/2011 tarihinden itibaren çalışmaya başladığını, haksız ve ihbarsız fesih tarihi olan 27/12/2012 tarihine kadar kesintisiz çalıştığını, çalışma saatlerini aşan fazla çalışma alacaklarının ödenmediğini, ücretli yıllık izin haklarının kullandırılmadığını ve karşılığının da ödenmediğini belirterek kıdem ve ihbar tazminati ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı … vekili, müvekkil Akbank ile … Sosyal Turizm Tic. San. A.Ş. arasında imzalanan sözleşmeler ile davacının … şubesinde temizlik işçisi olarak görev yaptığını, imzalanan sözleşme ile firmanın çalışanı olduğu Akbank ile alt işverenlik ilişkisinin kurulmadığını, husumet itirazında bulunduklarını, tüm maaş ve prim ödemelerinin şirket tarafından yapıldığını, müvekkilin sadece firmaya komisyon ödemesi yaptığını, dolayısıyla maaş miktarı hakkında bilgi sahibi olmadığını, 27/12/2012 tarihinde şubedeki görevinden ayrıldığını, şubeye devam etmemesinin sebebini bilmediklerini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
avalı … Sosyal Hizmetler Turizm Tic. Ve San A.Ş., davacı ve davalı ile ilgilerinin bulunmadığını belirtmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık fazla çalışma alacağının miktarı konusundadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, bu çalışmaların yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma ve genel tatil çalışması olup olmadığı araştırılmalıdır.
Dosya içeriğine göre, fazla çalışma alacağı davacı tanıklarının anlatımlarına göre hesaplanarak hüküm altına alınmıştır. Ancak tanıkların hesaplamaya konu dönemin tamamında davacı ile birlikte çalışmadığı anlaşılmaktadır. Tanıkların birlikte çalışmadığı dönem bakımından, davacının çalışma süresi ve şekline ilişkin bilgi sahibi olması beklenemez. Bu sebeple, davalı işyerinde çalışmalarını gösteren Sosyal Güvenlik Kurumu Kayıtları temin edilmeli, anılan alacak kalemi, davacı ile birlikte çalıştığı sürelerle sınırlı olarak davacı tanıklarının beyanlarına göre hesaplanmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 20.09.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.