YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/35227
KARAR NO : 2018/19135
KARAR TARİHİ : 19.09.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla mesai ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını, iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla mesai yapıldığı iddia edilen çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının, tanık beyanlarına göre; davalı işyerinde, Ocak Şubat ve Mart ayları için mesai saatleri 07:00-17:00 arası kabul edilerek, yılın … ayı için ise, 07:00-22:00 saatleri arasında çalışıldığı kabul edilerek hesaplama yapıldığı görülmüştür. Ancak hesaplamalar, işin niteliğine ve dosya içeriği ve tanık beyanlarına uygun düşmemektedir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda yılın üç aylık dönemi için günlük oniki saat çalışma yapıldığı kabul edilmiş ise de davacı 07:00-17:00 saatleri arasında günde 10 saat çalışmış olup, üç aylık dönem için haftalık fazla çalışma süresinin 1 saatlik ara dinlenme süresinin de mahsubu ile günde … saat çalışma üzerinden hesap edilmesi gerekir. Mahkemece dinlenen davacı tanıklarının, aynı mahkemenin 2014/133 esas ile 2015/88 karar sayılı dosyasında da dinlendiği ancak çalışma saatleri için farklı beyanlarda bulundukları görülmüştür. (Dairemizin 2015/35229, 2015/35737, 2015/35739, 2015/35743 esas sayılı dosyalarında da olduğu gibi) Davacının fazla mesai hesaplamasının, tanıkların emsal dosyadaki bu beyanları esas alınarak, yılın … ayı için, haftanın altı günü 07:00-21:00 arası çalıştıkları, yılın üç ayı için ise haftalık … saat fazla mesai yapıldığı kabul edilerek yapılması gerekir. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmektedir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.09.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.