Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2015/34815 E. 2016/1104 K. 19.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/34815
KARAR NO : 2016/1104
KARAR TARİHİ : 19.01.2016

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının ilk dönem çalışmasının 21.03.2009 tarihinde istifa dilekçesi ile sona erdiğini, yeniden işe alınmayı talep etmesi üzerine 25.03.2009 tarihinde yeniden işe alındığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının ilk dönem çalışmasının istifa ile sona erdiği ve son dönem çalışması bakımından davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı talebinin reddine ve diğer alacakların hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
Kararın taraflarca temyizi üzerine Dairemizce, sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek; fazla çalışma alacağı yönünden işyerinde keşif yapılarak fazla mesaiyi gerektirir bir iş olup olmadığının belirlenmesi gerektiği, fesih ve tazminatlar bakımından da davacı isticvap edilerek 21.03.2009 tarihli istifa dilekçesindeki yazının kendisine ait olmadığını iddia etmesi durumunda yazı örneklerinin alınarak incelemeye gönderilmesi ve oluşacak sonuca göre ilk dönemin tasfiye kabul edilip edilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerektiği, kabule göre de ihbar tazminatından ödenen miktarın düşülmemesi ve ilk dönem tasfiye kabul edilmesine rağmen tüm çalışma dönemi için hesaplanan ihbar tazminatının hüküm altına alınmasının hatalı olduğu gerekçeleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan mahkemece, bozma doğrultusunda işlem yapılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma alacağının hesaplanması hususunda taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece bozmaya uyulmasına ve bozma ilamı doğrultusunda fazla çalışma alacağı bakımından bilirkişi raporu aldırılmasına rağmen, bozma öncesi aldırılan rapora itibarla hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır. Bozma sonrası aldırılan ve işyeri kayıtlarına dayanılarak yapılan hesaplamayı içeren rapora itibar edilmeli, ancak anılan bilirkişi raporunda bir kısım ödeme makbuzlarındaki miktarların mahsup edilmesine davacının itirazı olduğundan, itiraza uğrayan makbuzlar yönünden imza incelemesi yaptırılarak sonuca gidilmelidir. Bozmaya uyulmasına rağmen bozma gerekleri yerine getirilmeden karar verilmesi hatalı olup yeniden bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece, isabetli bir şekilde davacının iki çalışma dönemi birleştirilerek son dönem ücreti üzerinden kıdem tazminatı hesaplanıp hüküm altına alınmasına rağmen; ihbar tazminatının sadece son çalışma dönemindeki hizmet süresi üzerinden hesaplanıp hüküm altına alınması doğru olmamıştır. İhbar tazminatı da tüm çalışma üzerinden hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. Bu yön gözetilmeden çelişkili karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
4-Mahkemece bozma ilamına uyulması taraflar lehine usuli kazanılmış hak teşkil eder ve bozma sebebi yapılmayan hususlar kesinleşir.
Kabule göre de; bozma öncesi fazla çalışma alacağından %35 oranında takdiri indirim yapılmasına ve takdiri indirimle ilgili temyiz veya bozma sebebi bulunmamasına rağmen, usuli kazanılmış hak gözetilmeden bozmadan sonra %60 oranında takdiri indirim uygulanması da isabetli olmamıştır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.