Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2015/34806 E. 2016/471 K. 13.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/34806
KARAR NO : 2016/471
KARAR TARİHİ : 13.01.2016

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : 2. İş Mahkemesi

DAVA : Davacı ile davalı arasındaki alacak davası hakkında yerel mahkemece verilen karar Dairemizce; “Somut olayda davacı yıllık izin alacağına ilişkin olarak dava dilekçesinde fesih tarihinden geriye doğru 5 yıllık izin hakkını kullanmadığını, karşılığı ücretin ödenmesini belirttiği halde hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının talebi aşılarak tüm çalışma dönemi olan 07.10.2002-14.8.2001 arası 7 yıllık alacağın hesaplanması ve mahkemece hatalı bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.” denilerek bozulmuştur. Mahkemece bozmaya karşı eski kararda direnilmiştir.
Direnme kararının davalı tarafından temyizi üzerine yapılan incelemede; davacının 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu zamanında açtığı davasında fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak talepte bulunduktan sonra bilirkişi raporu doğrultusunda yıllık izin ücreti talebini davacının yedi yıl on ay çalışması olduğunu belirterek bu çalışma süresi üzerinden ıslah ettiği görülmektedir. Şu halde davacı dava dilekçesini ıslah ederek davacının çalışma süresi ile yıllık izin ücreti talebini değiştirmiştir. Davacı tarafından bunun yapılabilmesi usul hukuku yönünden mümkün ve geçerli olduğundan 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici 2. maddesi uyarınca yukarıda belirtilen bozma sebebinin ortadan kaldırılmasına karar verilip Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici 2. maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 13.01.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.