YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/34681
KARAR NO : 2016/889
KARAR TARİHİ : 18.01.2016

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Alaşehir 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/04/2015
NUMARASI : 2014/514-2015/173

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin feshedildiğini, feshin haklı veya geçerli sebebe dayanmadığını iddia ederek feshin geçersizliğinin tespiti ile işe iadesine karar verilerek işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ücretinin belirlenmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, fesih tarihi itibariyle davalıya ait işyerinde otuz işçi çalışmadığı, davacının iş güvencesinden yararlanamayacağı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında fesih tarihi itibariyle işverence otuz veya daha fazla işçi çalıştırılıp çalıştırılmadığı ve dolayısıyla davacının iş güvencesi kapsamında kalıp kalmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesidir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesinin birinci fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanmak için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. İşçi sayısına ilişkin bu hüküm nispi emredici olduğundan, daha az işçi sayısını öngören sözleşme hükümleri geçerli kabul edilmektedir.
Otuz işçi sayısının belirlenmesinde fesih bildiriminin işçiye ulaştığı tarih itibariyle belirli-belirsiz süreli, tam-kısmi süreli, daimi-mevsimlik sözleşmelerle çalışan tüm işçiler dikkate alınır.
Davacı taraf, davalı işyerinde geçici, mevsimlik ve çağrı üzerine çalışan işçiler bulunduğunu, bu kişiler değerlendirilmeden otuz işçi koşulunun bulunmadığı değerlendirmesinin hatalı olduğunu ileri sürmektedir. Davacı taraf tanık deliline dayanmış olup iddiaları bakımından tanıkları dinlenilmeden, ileri sürüldüğü gibi sigorta kayıtlarında gösterilmeyen çalışanlar olup olmadığı hakkında gerekli araştırma yapılmadan karar verilmesi hatalı olmuştur.
Ayrıca dosya kapsamında, fesih tarihi olan 25.09.2014 tarihinde çalışan sayısının tespit edilebilecek Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları getirilmeden, önceki aylara ilişkin dönem bordroları dökümü esas alınarak karar verilmesi hatalı olup fesih tarihine ilişkin Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarının getirtilmesi ve otuz işçi sayısı kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilerek davacının iş güvencesi kapsamında olup olmadığı belirlenmelidir. Açıklanan hususlar yerine getirilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, bozma sebebine göre sair yönlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 18.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.