YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/29419
KARAR NO : 2015/30820
KARAR TARİHİ : 12.11.2015

MAHKEMESİ : Ankara 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/07/2015
NUMARASI : 2015/751-2015/541

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fark ücret ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, güvenlik müdürü olarak çalıştığını 4857 sayılı İş Kanunu’nun 22. maddesine aykırı şekilde tek taraflı olarak 01.01.2011 tarihinden itibaren ücretinin düşürüldüğünü, iş sözleşmesini bu sebeple haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile izin ve ücret farkı alacağını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Bakanlık, davacının kendi işçisi olmadığını, bu sebeple kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, davacının ücretinde hizmet alım sözleşmesi kapsamında herhangi bir indirim yapılmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme kısmen kabul kararı Dairemiz 19.03.2015 tarihli, 2013/35797 esas ve 2015/11007 karar sayılı bozma ilamı ile kısa karar- gerekçeli karar ve hüküm arasında çelişki bulunduğu gerekçesi ile bozulmuştur. Bozmaya uyan mahkemece çelişki giderilerek bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile kısmen kabul kararı verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İşçinin fark ücret alacağına hak kazanıp kazanmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davalı Sağlık Bakanlığına bağlı hastanelerde alt işverene bağlı olarak güvenlik görevlisi sıfatıyla çalışan davacı işçi ücretinin 01.01.2011 tarihinden itibaren düşürüldüğünü iddia ederken; davalı Bakanlık, çıkartılan genelgeler ile alt işveren işçilerinin ücretlerinin yeniden düzenlendiğini savunmuştur. Davalı Sağlık Bakanlığı tarafından çıkartılan genelgelerde alt işverenlerde çalışacak personele uygulanacak ücretlerin düzenlendiği; bu genelgelerden sonra davalı Sağlık Bakanlığı ile alt işveren arasında yapılan hizmet alım sözleşmelerinin de genelgeye göre düzenlendiği dosya kapsamı ile sabittir. Davacı ile dava dışı alt işveren şirket arasında 01.01.2011- 28.02.2011 tarihleri arası geçerli iş sözleşmesinin imzalandığı ve işçiye ödenecek ücretin brüt 760,50 TL ile yol yardımı (iki adet İETT bileti) olduğu taraf iradelerinin belirtilen ücret üzerinden uyuşmuş olduğu anlaşılmaktadır. 01.01.2011 tarihinden sonraki dönem yönünden sözleşmede kararlaştırılan ücretin altında bir ödeme varsa ancak o zaman bu dönem için hesaplama yapılmalıdır. Mahkemece 2011 yılında imzalanan iş sözleşmesi, taraf iradeleri dikkate alınmadan ücrette meydana gelebilecek artış oranı da hesaplamaya dahil edilmek sureti ile belirlenen miktarın hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 12.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.