YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/28377
KARAR NO : 2018/6626
KARAR TARİHİ : 14.03.2018
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde servis şoförü olarak çalıştığını, çalışması devam ederken 2009 yılı Şubat ayından itibaren servis şoförlüğü yanında boş zamanlarda fabrikaya gelerek ara işleri de yapmasının istenildiğini, müvekkilinin bu şekilde sabah 05:45’te çalışmaya başladığını, servis bittikten sonra işyerine gittiğini, akşama kadar işyerinde çalıştığını ve akşam servis bitiş saati olan 21.00’de işi bıraktığını, müvekkilinin bu şekilde çalışma sistemine dayanamaması nedeniyle işi bırakmak zorunda kaldığını, iş akdini feshetmesinin 4857 sayılı İş Kanunun 24/II-e ve f bendine göre haklı nedene dayandığını belirterek, kıdem tazminatı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının İş Kanunun 24/II-g maddesi gereğince devamsızlık sebebi ile iş akdinin feshedildiğini, bu nedenle kıdem tazminatı hakkının doğmadığını beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nda 32. maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta primi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda tanık beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonuca gidilmelidir.
Somut olayda, servis şoförü olarak çalışan davacı, son olarak aylık net 650,00 TL ücret aldığını ve bu ücretin asgari ücrete tekabül eden kısmının banka aracılığıyla, bakiyesinin ise elden verildiğini ileri sürmekte, davalı işveren tarafından sunulan bordroda ise davacının en son asgari ücret üzerinden brüt 666,00 TL ile çalıştığı görülmektedir.
Mahkemece yapılan emsal araştırmada Tek Gıda- İş Sendikası davacının aylık net 1.000,00-1.100,00 TL alabileceğini belirtmiştir.
Kural olarak ücretin miktarı ve ekleri gibi konularda ispat yükü işçide olup, dosya kapsamında dinlenilen davacı tanıklarından … davacının asgari ücret+mesai şeklinde çalıştığını, diğer davacı tanığı … ise davacının 650,00 TL net ücretle çalıştığını ve asgari ücret kısmının banka aracılığıyla, kalan kısmının da elden ödendiğini beyanla davacının iddia ettiği ücreti aldığını doğrulamıştır.
Mahkemece, hesaplamaya esas alınan ücret miktarı sunulan bordro doğrultusunda brüt 666,00 TL olarak kabul edilmiş ise de dosya kapsamı, davacının yaptığı işin niteliği, kıdemi, emsal araştırma ve tanık beyanları dikkate alındığında davacının iddia ettiği gibi net 650,00 TL ücret ile çalıştığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşmektedir. Belirtilen yön gözetilmeden verilen karar isabetsiz olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 14.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.