YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/25325
KARAR NO : 2015/26114
KARAR TARİHİ : 01.10.2015
MAHKEMESİ : Ankara 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 15/05/2013
NUMARASI : 2010/1070-2013/349
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, maaş farkı, asgari geçim indirimi, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili davacının, davalı şirkete ait işyerinde 03.10.2009-13.10.2010 tarihleri arasında boru kaynakçısı olarak çalıştığını, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, tazminat ve alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, eksik ödenen ücret alacakları ve asgari geçim indirimi alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davacının ücret ödemelerinin yapıldığını, her hangi bir hak ve alacağının bulunmadığını, işi kendisinin terk ettiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, dosya içeriği ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, davacı hafta tatili ücretini ayrıca talep etmiş, mahkemecede bu alacağa ayrıca hükmedilmiştir. Bilirkişi raporunda, ayda iki pazar günü çalışıldığı kabul edilmiştir. Pazar günü çalışılan zamanlarda, günlük 7,5 saatlik süre hafta tatili alacağına karşılık olmak üzere hesaplanmalıdır. Bilirkişi bu hususu gözardı ederek sözü edilen pazar günkü çalışmasının 7,5 saatlik bölümünü hem hafta tatili alacağını hesaplarken, hem de fazla mesai alacağını hesaplarken dikkate almıştır. Bu durum mükerrerliğe yol açmıştır. Hatalı bilirkişi raporuna göre karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.10.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.