YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/24306
KARAR NO : 2015/26304
KARAR TARİHİ : 01.10.2015

MAHKEMESİ : Ankara 18. İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/04/2014
NUMARASI : 2013/271-2014/284

DAVA : Davacı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının fazla çalışma yapmasına rağmen karşılığının ödenmediği ileri sürerek fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücretlerinin ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Dairemizin yerleşik uygulamasına göre, bir işçinin günde en fazla fiilen 14 saat çalışabileceğinin kabulü gerekir. Bu durumda 24 saat çalışılan günler yönünden günlük fiili çalışma süresi 14 saat kabul edildiğinden, bunun 11 saati aşan 3 saati fazla çalışmadır.
Somut olayda davacının hafta sonuna denk gelen nöbetlerinde 08.00-08.00 saatleri arasında 24 saat çalıştığı dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Fazla çalışma ücreti belirlenirken yukarıdaki ilke kararı doğrultusunda, sadece 24 saat çalıştığı günler için günde 3 saat fazla çalışma hesaplanması gerekirken, hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının hafta sonuna ilişkin 9 saat fazla çalışma yapabileceğinin kabulü ile fazla çalışma ücreti hesabı yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.