Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2015/19099 E. 2015/24165 K. 07.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/19099
KARAR NO : 2015/24165
KARAR TARİHİ : 07.09.2015

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, ücret, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 19.12.2008-04.06.2009 tarihleri arası davalı şirketin Libya’da bulunan şantiyesinde çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini beyanla bakiye süre ücreti, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile hafta tatili alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile fazla mesai ücretlerinin ödendiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava konusu fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ispatlanamadığından, bakiye ücret alacağı talebinin de taraflar arasındaki sözleşmenin belirsiz süreli sözleşme olması sebebiyle reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ile fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile ispatlaması gerekir.
Yukarıda fazla çalışmanın ispatı konusunda anlatılan ilkeler, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile hafta tatili günlerinde yapılan çalışmaların ispatı açısından da geçerlidir.
Somut olayda davacı işçi haftada yedi gün 07:00-18:00 arası çalıştığını, davalı işveren davacının tüm ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ile fazla mesai ücretlerinin ödendiğini savunmuştur. Mahkemece, dosyaya sunulan banka hesap özetleri gerekçe gösterilerek davacının ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ve fazla mesai ücreti talebi reddedilmiştir.
Hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile fazla mesai alacaklarının ispatı konusunda, dosya içerisinde imzalı ücret bordrosu bulunmadığı, ibraz edilen çalışma düzenine ilişkin işyeri kayıtlarının ise davacının imzasına havi olmadığı bu sebeple mahkemece tanık beyanlarına göre belirlenecek çalışma düzenine göre davacının anılan çalışmaları hesaplanarak banka kayıtları ile yapılan ödemeler mahsup edildikten sonra sonucuna göre karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile söz konusu alacakların reddi isabetli olmamıştır.
Dairemiz incelemesinden geçen emsal dosyalar (Dairemiz 2013/22610-22611-22612 esas) tanık beyanları ve tüm dosya kapsamına göre davacının işyerinde ayda iki hafta yedi gün, iki hafta altı gün 07:00-18:00 saatleri arasında çalıştığı, haftalık mesaisinin altmış saat olduğu, taraflar arasında imzalanan iş sözleşmesinde çalışma saatlerinin haftalık kırk sekiz saat olarak kararlaştırıldığı bu sebeple davacının ücretinin, haftalık üç saat fazla çalışmayı da kapsadığı anlaşılmış olup davacının fazla mesaisi, anılan çalışma düzeni ve bu üç saatlik fazla çalışmanın yıllık iki yüz yetmiş saate kadar olan kısmına değer verilerek ve davacıya banka kanalı ile yapılan ödemeler mahsup edildikten sonra hüküm altına alınmalıdır.
Yine davacının yukarıda belirtilen sebeplerle hafta tatillerinin yarısında çalıştığı, dini bayramların ilk iki günü hariç diğer ulusal bayram ve genel tatil günlerinde hizmet verdiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle davacının hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hesaplanarak banka kanalı ile yapılan ödemeler mahsup edildikten sonra hüküm altına alınmalıdır. Yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi