YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/18358
KARAR NO : 2016/14147
KARAR TARİHİ : 10.05.2016

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin ile haftasonu tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait serada ilaçlama işlerinde çalışmak üzere 01.11.2011 tarihinde işe başladığını, fazla mesai ücreti, bayram tatil ücreti, yıllık izin ücreti, haftasonu tatil ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ulusal bayram ve genel tatil ve hafta tatilinde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını, ulusal bayram ve genel tatil ve hafta tatili gününde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Çalışmaların ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Somut olayda, söz konusu alacaklara ilişkin hesaplamaların davacı tanık beyanları doğrultusunda yapıldığı ancak tanıkların hesaplanan dönemin bir kısmında davalı iş yerinde çalışıyor olmadıkları anlaşılmaktadır. Bu halde tanıkların beyanlarına çalıştıkları dönemle sınırlı olarak itibar edilmesi gerekirken tüm dönemin davacı tanık beyanları doğrultusunda hesaplanması hatalıdır.
Fazla mesai alacağı yönünden; davacının bir dönem servis şöförü bir dönem seracılıkta çalıştığı anlaşılmaktadır. Ancak dosya kapsamından davacının hangi dönem hangi işi yaptığı, her iki işte de aynı çalışma saatlerinde çalışıp çalışmadığı, servis şöförlüğü yaparken servis aralarında çalışıp çalışmadığı anlaşılamamaktadır. Tanıklardan, taraflardan sorularak söz konusu hususlar açıklığa kavuşturulmalı sonucuna göre karar verilmelidir.
3-Hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacakları yönünden bir kısım imzalı puantaj kaydında bazı günlerde işaretleme bulunmadığı görülmektedir. Davacının bu günlerde çalışma yapıp yapmadığı, işaretleme yapılmamasının ne anlama geldiği tanıklardan, taraflardan sorularak sonucuna göre karar verilmelidir.
4-İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Somut olayda, imzalı ve imzasız bordrolarda fazla çalışma tahakkuklarının bulunduğu bilirkişi raporunda söz konusu alacakların hesaplanmasında bordrolardaki tahakkukların nazara alınmadığı anlaşılmaktadır. Yukarıda belirtilen esaslar çerçevesinde bordrolarda yer alan tahakkuklar değerlendirilmelidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.