Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2015/17836 E. 2015/30340 K. 05.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/17836
KARAR NO : 2015/30340
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

MAHKEMESİ : Ankara 15. İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/02/2015
NUMARASI : 2014/116-2015/85

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, izin, ücret, asgari geçim indirimi, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı, fazla çalışma ile genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Milli Savunma Bakanlığı, davacının işçileri olmadığını yüklenici firma işçisi olduğunu ileri sürerek davanın husumetten reddine karar verilemsi gerektiğini savunmuştur.
Davalı şirket, zamanaşımı süresinin dolduğunu, haklarının ödendiğini ileri üsrerek davanın reddine karar verilemsini istemiştir
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.
Davalı işyerinde çalışan davalı tanıklarının beyanların göre fazla çalışma ücreti belirlenmiştir. Oysa aynı gün temyiz incelmesi yapılan aynı durumdaki dosyalarda tanıklarca çalışma saatleri açıklanırken işyerinde bir saat yemek arası ve onbeşer dakikakdan iki defa çay molası yapıldığı kabul edilerek yapılan değerlendirmede kırkbeş saati aşan bir çalışma olmadığı tesbit edilmiştir (22 HD 2015/8191, 2014/25236 ). Bu dosyda dinlenen tanıkların ara dinlenmeye dair bir beyanları olmadığı halde bilirkişi tarafından re’sen bir saat kabul edilmiştir. Ara dinlenme saatleri konusunda davacı tanıklarına açıklmalar yaptırılarak ve yukarıda emsal gösterilen dosya getirtilip, incelendikten sonra fazla çalışma ücretinin yeniden değerlendirilmesi gerekir.
Sonuç : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.