YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/15571
KARAR NO : 2017/16671
KARAR TARİHİ : 07.07.2017

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davalı işyerinde 07.05.1997-01.11.2012 tarihleri arası çalıştığını ve yaş hariç aylık bağlanması şartlarını gerçekleştirdiğini bildirerek iş aktini feshettiğini, son ücretinin aylık 1.300,00 TL olduğunu, fazla çalışma yapıldığını, ancak ücreti ödenmediğini, haftanın her günü ve dini ve ulusal bayram ve tatil günlerinde çalıştığını, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil günleri alacağı ve hafta tatili alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalının Cevabının Özeti:
Davalı vekili; zamanaşımı itirazında bulunarak davacının 08.01.2008-03.11.2012 tarihleri arasında işyerinde çalıştığı, bu tarihler dışındaki çalışmalarını keyfi olarak işyerini terk etmek sureti ile sona erdirdiğini, ailevi sebepler nedeni ile işi bıraktığını ve tekrar işe kabul edildiğini, işçilik alacaklarının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, dosya içeriği tanık beyanları ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, kanuni süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve hafta tatillerinde çalışma hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı, davalı işyerinde ekmek fırını kasa görevlisi olarak çalışmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının kış aylarında haftada beş gün haftalık onbeş saat fazla mesai, yaz aylarında ise haftada yirmi saat fazla mesai yapıldığı, ayrıca hafta tatillerinde de çalıştığı hesaplanmıştır. Ancak davacının dinlenen tanıklarının, davalı işyeri çalışanı olmadığı, tanıkların akraba, müşteri, komşu işyeri çalışanı olan kişilerden olduğu, davalı tanık beyanlarının ise; davacının çalışma saatleri ve günleri ile ilgili net açık bir ifade içermediği gibi kendi çalışmalarının 15:30’da bittiğine yönelik olduğu görülmüştür. Buna göre, davalı işyerinde çalışmayan ve çalışma düzeni hakkında bilgi sahibi olması beklenemeyecek davacı tanık beyanlarının davacı iddiasına esas alınması da mümkün değildir. Hal böyle olunca da, davacının fazla mesai ve hafta tatillerinde çalışmasının, yeterli ve inandırıcı deliller ile ispatlanamadığından taleplerinin reddine karar vermek gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 07.07.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.