YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/996
KARAR NO : 2014/1485
KARAR TARİHİ : 06.02.2014

MAHKEMESİ : Ankara 12. İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/11/2013
NUMARASI : 2013/190-2013/977

Hüküm süresi içinde davacı ve dahili davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi .. … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin geçerli neden olmaksızın feshedildiğini belirterek, feshin geçersizliğine, işe iadeye ve yasal haklarının hüküm altına alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, iş sözleşmesinin geçerli nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, fesih hakkının kanuni altı işgünü süre içinde kullanılmamış olduğu gerekçesiyle işe iadeye karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve dahili davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
İşçinin geçerli bir feshe neden olabilecek davranışları 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25. maddesinde öngörülen ve işverene derhal fesih yetkisi tanıyan haklı nedenlerden farklıdır. Yargılama sırasında bu nedenlerin ağırlıkları her olayın özelliğine göre değerlendirilmelidir. İşçinin iyiniyet ve ahlak kurallarına uymayan davranışı sonucunda iş ilişkisine devam etmek işveren açısından çekilmez hale gelmişse, diğer bir anlatımla güven temeli çökmüşse işverenin haklı nedenle derhal fesih hakkı doğar. Buna karşılık işçinin davranışı taraflar arasında bulunması gereken güven temelini çökertecek ağırlıkta bulunmamakla, iş ilişkisine devamı tam anlamıyla çekilmez hale getirmemekle birlikte, işin normal işleyişini bozuyorsa, işyerindeki uyumu olumsuz yönde etkiliyor ve işverenden bu nedenle iş ilişkisini yürütmesi normal olarak beklenemiyorsa 4857 sayılı Kanun’un 18/1. maddesi gereği geçerli fesih hakkı doğar.
Somut olayda, müşteri hizmetleri yetkilisi olarak çalışan davacının iş sözleşmesi işverence, çeşitli tarihlerde müşteri görüşmelerinde şirket prosedürlerine uymaması, müşteri ile polemiğe girmesi, performans puanının ortalamanın altında seyretmesi, sisteme geç giriş yaparak vardiya uyumsuzluğuna neden olması sebepleriyle 4857 sayılı Kanun’un 25/ll-h. maddesi gereği feshedilmiştir. Dosya içeriğine göre, davacının fesih bildiriminde dayanılan eylemleri 01.10.2009 tarihinden itibaren gerçekleştirdiği işyeri belgeleri ile sabittir. Belirtilen hususlarda işçi hakkında bir çok tutanak tutulmuş, savunmaları alınmış, disiplin cezaları uygulanmıştır. Bu eylemlerin 26.12.2012 tarihine kadar devam ettiği ve iş sözleşmesinin 29.01.2013 tarihinde feshedildiği anlaşılmaktadır. 4857 sayılı Kanun’un 25/ll-h. maddesine göre fesih işlemi gerçekleştirilmiş ise de, olayda maddede yer alan koşullar gerçekleşmemiştir. Haklı fesih sözkonusu olmadığından, mahkemenin altı işgünü içinde iş sözleşmesinin feshedilmediği gerekçesi yerinde değildir. İşçinin hizmet süresine göre sözkonusu eylemleri gerçekleştirmesi, prosedüre aykırı davranışlarıın süreklilik kazanmış olması, işyerindeki iş akışını bozucu niteliktedir. Artık işverenden iş ilişkisini devam ettirmesi normal ölçülerde beklenemez. Fesih geçerli nedene dayanmaktadır ve davanın reddi gerekirken yazılı şekilde kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen nedenlerle, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Karar tarihi itibariyle alınması gerekli olan 25,20 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 24,30 TL harcın mahsubu ile bakiye 0,90 TL karar ve ilam harcının davacıdan tahsili ile hazineye irad kaydına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 30,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500,00 TL ücreti vekâletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine kesin olarak oybirliğiyle 06.02.2014 tarihinde karar verildi.