Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/9008 E. 2014/17566 K. 17.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/9008
KARAR NO : 2014/17566
KARAR TARİHİ : 17.06.2014

MAHKEMESİ : Ankara 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/12/2013
NUMARASI : 2012/259-2013/1343

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan işverence feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacı işçinin ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı noktalarında toplanmaktadır.
Somut olayda, dava dilekçesinde, davacı işçinin emekliliğe hak kazanması sebebiyle işçilik alacaklarının ödenmesini işverenden talep etmesi üzerine, işverenin iş sözleşmesini feshettiği iddia edilmektedir. Davalı işverence ise, davacının istifa yoluyla iş sözleşmesini feshettiği savunulmuştur. Dinlenen davalı tanığı M.. F.., davacının emekliliği nedeniyle işyerinden ayrıldığını bildirmiştir.
İş sözleşmesi, mahkemenin de kabulünde olduğu üzere, 09.02.2012 tarihinde sona ermiştir. Davalı işverence düzenlenen işten ayrılış bildirgesinde, işten ayrılış nedeninin kod 8 (emeklilik) şeklinde gösterildiği anlaşılmaktadır. Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre de, davacıya, 10.02.2012 tarihli tahsis talebi üzerine, 01.03.2012 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlandığı sabittir.
Dosya kapsamına ve özellikle yukarıda açıklanan delil durumuna göre, davacının iş sözleşmesini emekliliğe hak kazanması nedeniyle feshettiği anlaşılmaktadır. Bu halde, davacı kıdem tazminatına hak kazanmış ise de, ihbar tazminatına hak kazanması mümkün olmayacağından, ihbar tazminatı alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.
2-Mahkemece, davalı işverenin ispat yükünü yerine getirmediği gerekçesiyle, davacının tüm çalışma süresi boyunca yıllık izin hakkını kullanmadığı kabul edilerek, yıllık izin ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, davalı vekili, yemin deliline de dayanmış olup, mahkemece davalı tarafa, yemin teklif etme hakkı hatırlatılmamıştır. Anılan sebeple, yıllık izin ücreti alacağı bakımından ispat yükü üzerinde olan davalı tarafa, yemin teklif etme hakkı hatırlatılarak, sonuca göre 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 225. ve devamı maddeleri uyarınca işlem yapılması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.