Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/8313 E. 2014/8001 K. 14.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/8313
KARAR NO : 2014/8001
KARAR TARİHİ : 14.04.2014

MAHKEMESİ : Bursa 5. İş Mahkemesi
TARİHİ : 29/01/2014
NUMARASI : 2013/623-2014/47

Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin belirli süreli iş sözleşmesinin hiçbir sebep gösterilmeksizin feshedildiğini ileri sürerek, davalıdan kıdem tazminatı, eksik ödenmiş ücret alacağı, sözleşme sonuna kadar işleyecek ücret alacağı, yıllık ücretli izin alacağı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve resmi tatil alacaklarını ödetilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, sözleşmenin davacının talebi üzerine ve bütün alacakları ödenmek suretiyle sonlandırıldığını beyanla davanın reddini istemiş, ayrıca görevsizlik itirazında bulunmuştur.
Mahkemece, davaya bakmakla asliye ticaret mahkemesinin görevli olduğu belirtilerek görevsizlik kararı verilmesi üzerine Dairemizce yapılan temyiz incelemesinde, taraflar arasındaki sözleşmenin unsurları itibarıyla bir iş sözleşmesi olduğu gerekçesi ile kararın bozulmasına hükmedildiği, mahkemece bozma ilamına uyulması sonrası toplanan deliller ile bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının kıdem tazminatı, bakiye ücret ve yıllık ücretli izin alacaklarının reddine, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ücret alacaklarının kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı ve davalı vekilleri süresinde temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerden, davacının 01.09.2009-23.03.2011 tarihleri arasında anestezi ve reanimasyon uzmanı olarak görev yaptığı, davacının davalı işyerinde yapılan ameliyatlar sebebiyle buna aşacak şekilde olmak üzere 08:00-20:00 saatleri arası çalıştığını iddia ettiği, davalı tarafınsa davacının hak ettiği tüm ücretlerinin eksiksiz olarak ödendiğini bu sebeple fazla mesai alacağı olmadığını savunduğu, alınan bilirkişi raporunda davacı iddiası ve tüm şahit beyanları birlikte değerlendirilerek haftada beş gün ara dinlenme sonrası günde on buçuk saat, ayda dört kez icap nöbetçisi olarak, acil ameliyatlar ve hasta viziteleri sebebiyle ayda gün yarım gün olmak üzere haftada atmış sekiz buçuk saat çalıştığı, davacının yıllık iki yüz yetmiş saate kadar fazla mesaisinin ücretine dahil edildiği kabul edilerek davacının haftada on sekiz saate üzerinden fazla mesai ücretinin hesaplandığı, mahkemece bilirkişi raporuna itibar edilerek, yüzde otuz takdiri indirim yapılması sonrası davacının hesaplanan fazla mesai alacağının kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır. Davacı şahidinin beyanları dikkate alınarak tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde davacının icapçı olarak çalıştığını ispat edemediği ve haftada beş gün 08:00-18:00 ve cumartesi günü 08:00-16:00 saatleri arası çalıştığı kabul edilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre taraflar arasındaki sözleşmede fazla çalışmanın ücrete dahil edildiğine dair bir hüküm bulunmadığı halde davacının yıllık iki yüz yetmiş saate kadar olan fazla çalışmalarının ücreti içinde ödendiği düşünülerek fazla çalışma ücretinden mahsubu hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi