YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/8261
KARAR NO : 2014/11584
KARAR TARİHİ : 06.05.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 20. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/11/2013
NUMARASI : 2013/775-2013/402
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, davalılardan I.. Ş.. tarafından Üsküdar 1. İcra Müdürlüğü’nün 2009/15818 esas sayılı dosyasında icraya konulan 12.03.2008 tanzim ve 16.07.2009 vade tarihli 3.000 Dolar bedelli bononun işe girdiği sırada teminat senedi olarak alındığını, dolayısıyla senetten dolayı borçlu olmadığının tesbitini istemiştir.
Davalıların Cevaplarının Özeti:
Davalılardan I.. Ş.. vekili cevap dilekçesinde, davacının iddialarının doğru olmadığını ve müvekkili şirkete borçlu olduğunu, davacının senede karşı ileri sürdüğü iddialarını yazılı delil ile kanıtlayabileceğini ve Yargıtay içtihatlarının da bu yönde olduğunu belirterek, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Davalılardan K.. A.. vekili cevap dilekçesinde, icra takibinin senet lehtarı I.. H.. ve Danışmanlık Ltd. Şti tarafından yapıldığını, davalı K.. A..’nin bonoda ve icra takibinde alacaklı sıfatının bulunmadığını ve davanın K.. A..’ne yöneltilmesinde hukuki yarar bulunmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davalı işverene davacıya işe girdiği sırada verilen kurs sebebi ile yapılan harcamaların gerçek tutarının tesbiti için kursun hangi tarihler arasında verildiği, kaç kişinin kursa katıldığı, tüm katılanlar bakımından ne kadar harcama yapıldığı, yapılan harcamada davacıya isabet eden miktarın ne olduğunu ispat etmesi için kesin süre verilmesine rağmen, davacı bakımından somut olarak ne kadar eğitim harcaması yapıldığını ispat edemediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Dairemizin 29.03.2013 tarihli bozma kararında, davacı borçlu olmadığını ileri sürdüğüne göre, davacıya işe girdiği sırada verilen kurs nedeniyle davalılardan I.. Ş.. tarafından yapılan harcamanın gerçek tutarının tesbiti için, kursun hangi tarihler arasında verildiği, kaç kişinin kursa katıldığı, tüm katılanlar bakımından toplam ne kadar harcama yapıldığı, yapılan harcamada davacıya isabet eden miktarın ne kadar olduğu tespit edilmeli ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Mahkemece, 20.08.2013 tarihli celsenin iki nolu ara kararı ile davalı şirketlere ihtarlı davetiye yazılarak bozma kararında belirtilen belgelerin ibrazı için iki haftalık kesin süre verilmiş, ihtar davalılardan I.. Ş.. vekiline 06.09.2013 tarihinde tebliğ edilmiştir. Söz konusu davalı vekili tarafından 18.09.2013 tarihinde İstanbul 22. İş Mahkemesi’nin 2013/1329 muh. numarası ile 16.09.2013 tarihli beyan dilekçesi ekinde, 04.02.2008 tarihli sözleşme, 20.07.2008 tarihli konaklama bedeli ve ekstra harcamalara ilişkin fatura ve kursa katılanların isim listesi gönderilmiştir. Bu durumda, davalı tarafça kesin süre içinde delillerin ibraz edildiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, davacıya isabet eden kurs ücreti miktarının hesaplanması için gerekirse hesap bilirkişisinden rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, davalı tarafın kesin süreye rağmen, davacı bakımından somut olarak ne kadar eğitim harcaması yapıldığını ispat edemediği gerekçesi ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.