YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/789
KARAR NO : 2014/1936
KARAR TARİHİ : 11.02.2014

MAHKEMESİ : Nazilli 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/09/2013
NUMARASI : 2012/200-2013/263

Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı şirket vekili, davacının iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/II maddesi kapsamında haklı sebeple feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, fesih tarihinde davalı işyerinde işçi sayısının otuzdan az olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında fesih tarihi itibariyle işverence otuz veya daha fazla işçi çalıştırılıp çalıştırılmadığı ve dolayısıyla davacının iş güvencesi kapsamında kalıp kalmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı Kanun’un 18. maddesidir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesinin 1. fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanmak için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. İşçi sayısına ilişkin bu hüküm nispi emredici olduğundan, daha az işçi sayısını öngören sözleşme hükümleri geçerli kabul edilmektedir.
Otuz işçi sayısının belirlenmesinde fesih bildiriminin işçiye ulaştığı tarih itibariyle belirli süreli-belirsiz süreli, tam süreli-kısmi süreli, daimi-mevsimlik sözleşmelerle çalışan tüm işçiler dikkate alınır.
Somut olayda davacı davalı şirket Yüksek Öğrenim Kredi ve Yurtlar Kurumu, Yurtkur Denizli Bölge Müdürlüğü ile 15.12.2010 tarihinde imzalanan 01.01.2011-31.12.2011 tarihleri arası özel güvenlik hizmeti alım sözleşmesi ile yüklendiği özel güvenlik işinde güvenlik görevlisi olarak davalı şirket tarafından istihdam edilmiştir. 2011 yılı için davalı şirketin yüklendiği özel güvenlik hizmeti alım sözleşmesinin 5. maddesinde bölge müdürlüğüne bağlı yurtlarda özel güvenlik işinin yüzyetmişsekiz güvenlik personeli ile yerine getirileceği kararlaştırılmıştır. Öte yandan davacının 01.01.2011 tarihinde davalı şirketin C. İnci Yurt Müdürlüğündeki 1113610 no’lu işyerinde işe başlamış, 23.08.2011 tarihinde yine davalı şirkete ait Aydın Yurtkur Müdürlüğündeki 1113590 no’lu işyerinde görevlendirilmiş olup 26.08.2011 tarihinde iş sözleşmesinin feshedilerek ayrılışının yapıldığı anlaşılmaktadır. Buna göre mahkemece davacının 01.01.2011- 22.08.2011 tarihleri arasındaki Sultanhisar İlçesi C. İnci Yurt Müdürlüğündeki işçi sayısına göre davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur. Davalı şirkete ait aynı işkolunda faaliyet gösteren tüm işyerlerindeki işçi sayısı belirlenmeli, sonucuna göre gerekirse işin esasına girerek karar verilmelidir. Belirtilen yönler gözetilmeden eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.