YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6972
KARAR NO : 2014/7309
KARAR TARİHİ : 08.04.2014

MAHKEMESİ : Ankara 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 24/12/2013
NUMARASI : 2012/959-2013/1682

Y A R G I T A Y K A R A R I

İş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan sendikal nedenle davalı işveren tarafından feshedildiğini belirten davacı işçi, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, feshin geçerli nedene dayandığını savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamı usul ve kanuna uygun bulunduğundan uyulmasına karar verilmiştir. Yapılan yargılama sonucunda toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak ekonomik kriz sebebiyle işverence yapılan feshin geçerli nedene dayandığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bozma sonrası verilen karar davacı tarafça temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine göre davalı şirketin zarar durumunun salt 2009 yılına ait olmadığı, 1999 yılından itibaren zarar ile çalışılmaya devam edildiği, 2009 yılı içinde projeler alınıp üretime artarak devam edildiği, bu hususun 2010 yılı içinde devam ettiği, 2010 yılında işçi çıkarılmasına rağmen üretim ve faaliyet giderlerindeki artışın yeni projeler ve işler alınmasından ve bu işlerin taşeronlara yapılmasından kaynaklandığı, taşeronlarca yapılan işin işverenin asıl faaliyet konusu içerisinde yer alan cihazların üretimi (proje, üretim ve test edilerek kalite kontrolü ile işveren teslimi) olduğu bu işyerin daha önce davalı tarafından kendi bünyesindeki işçiler ile yapıldığı, davacının da bu işlerde çalıştığı ve taşeronlar tarafından yapılan işyerinde çalışan kimselerin davacıdan daha özel bir bilgiye sahip olmadıkları belirlenmiştir. (Y.22.HD.’nin 22.02.2013 gün, 2013/3274 esas-2014/3547 karar sayılı emsal ilamı)
Bu itibarla feshin geçerli bir nedene dayanmadığı, işyerinin ekonomik yapısında artış olmakla fesih gerekçesinin mevcut olmayıp, işyerinde 4857 sayılı İş Kanunu’nun 2/6-7. hükmüne aykırı taşeronlaşma yapıldığı, davacının taşeronlara yaptırılan işlerde daha önce şirket bünyesinde çalıştığı ve çalıştırılmasının mümkün olduğu, davacının iş akdine gerekçe gösterilen proje alınamaması ve ekonomik tedbirler kapsamında işçi çıkarımının gerçek durumu yansıtmadığı, aksine projeler alındığı ve üretim/satış rakamlarının yükseldiği ve davacının iş sözleşmesinin feshinin geçerli bir nedene dayanmadığı anlaşılmakla, mahkemece kurulan hüküm usul ve kanuna aykırı bulunmuştur.
Belirtilen nedenlerle, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-İşverence yapılan FESHİN GEÇERSİZLİĞİNE,
3-Davacının kanuni sürede işe başvurmasına rağmen, işverenin süresi içinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının işçinin dört aylık ücreti olarak belirlenmesine,
4-Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar doğmuş bulunan en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine,
5-Karar tarihi itibariyle alınması gerekli olan 25,20 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 24,30 TL harcın mahsubu ile bakiye 0,90 TL karar ve ilam harcının davacıdan tahsili ile hazineye irad kaydına,
6-Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
7-Davacı tarafından yapılan 1.062,05 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
8-Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kesin olarak 08.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.