YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6494
KARAR NO : 2014/7402
KARAR TARİHİ : 08.04.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/10/2012
NUMARASI : 2009/550-2012/934
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin davalıya ait işyerinde aralıklı iki dönem halinde çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan işverence feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ve aylık ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin H. Şirketler Grubuna dahil olduğunu, ortakların aldığı karar sonucu grup şirketlerinin ortaklar arasında paylaşıldığını ve grubun bölündüğünü, davacının diğer bir hakim ortağa düşen şirket bünyesinde çalışmayı tercih ederek müvekkili şirketten ayrıldığını ve çalışmasına bu şirket bünyesinde devam ettiğini, önceki dönemlerde ise aralıklı olarak gruba dahil değişik şirketlerde çalıştığını, söz konusu çalışmalar neticesinde ise hak kazanması halinde işçilik alacaklarının ödendiğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında, davacının çalışma süresi ve hak kazandığı işçilik alacaklarının belirlenmesi noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda, davacı, 02.02.1998-01.01.2001 ve 10.04.2004-08.10.2008 tarihleri arasında olmak üzere aralıklı iki dönem halinde davalıya ait işyerinde çalıştığını iddia etmiştir. Mahkemece de, çalışma süresi davacının iddiasına üstünlük tanınarak talep gibi kabul edilmiştir.
Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden, davacının ilk olarak 02.02.1998 tarihinde davalı şirkette çalışmaya başladığı, çalışmasına davalı şirketle organik bağlı bulunan şirketlerde aralıklı olarak devam ettiği ve nihayetinde son olarak yine davalı şirkette çalışırken 08.10.2008 tarihinde iş sözleşmesinin sona erdiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davacının çalışmasının aralıklı iki dönem halinde geçtiği kabul edilmiş ise de, sosyal güvenlik kurumu kayıtlarında, 05.10.1999, 30.04.2000, 31.12.2000, 25.07.2005 tarihlerinde davacının çalışmasının kesintiye uğradığı, çalışmanın aralıklı beş dönem halinde geçtiği görülmektedir. Davalıya ait işyerinde 2005 ve 2006 yıllarında çalışmaya başladıklarını beyan eden davacı şahitlerinin, davacının çalışma süresine ilişkin beyanlarının doğruluğunu denetlemeye elverişli delil ise, dosya kapsamında bulunmamaktadır. Hal böyleyken, sosyal güvenlik kurumu kayıtlarıyla sabit olan durumun aksi, inandırıcı ve doğruluğu denetlenebilir delillerle ispatlanmadığından, davacının çalışma süresinin tespitinde kurum kayıtlarına itibar edilmesi gerekirken, soyut şahit beyanlarıyla neticeye gidilmesi hatalı olmuştur.
Diğer taraftan, işverence, davacının bir kısım çalışma dönemlerine ilişkin dosyaya sunulan, 05.10.1999 ve 31.12.2000 tarihli ibranameler ile 25.07.2005 tarihli devamsızlık sebebiyle feshe ilişkin tutanağın mahkemece bir değerlendirmeye tabi tutulması da hatalıdır. Anılan sebeplerle, öncelikle söz konusu ibranamelere karşı davacı tarafın beyanları sorulmalı, ibranamelere ve devamsızlık sebebiyle feshe ilişkin tutanağa itibar edilip edilemeyeceği, önceki dönem aralıklı çalışmaların kıdem tazminatına hak kazanacak şekilde sona erip ermediği sorunları, tüm dosya kapsamı nazara alınarak karar gerekçesinde tartışılması suretiyle çözümlenmeli ve dava konusu kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacakları yeniden bir değerlendirmeye tabi tutularak sonuca gidilmelidir.
Yazılı şekilde, eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.