YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5343
KARAR NO : 2014/5361
KARAR TARİHİ : 10.03.2014
MAHKEMESİ : Elazığ İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/12/2013
NUMARASI : 2012/149-2013/825
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, Elazığ İş Mahkemesinin 2010/731 esas, 2011/499 karar sayılı dosyasında fazlaya dair haklarını saklı tutarak ücret, ikramiye ve ilave tediye alacaklarına ilişkin dava açtıklarını ve mahkemece verilen kararın Yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiğini belirterek, anılan dosyada hesaplanan bakiye alacakların hüküm amtına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı itirazında bulunarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya içeriğine göre, davacı, ücret, ikramiye ve ilave tediye alacakların Elazığ İş Mahkemesinin 2010/731 esas sayılı dosyasında hesaplandığını ve anılan dosyada verilen kararın Yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiğini belirterek, ek dava ile bakiye alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı, süresi içinde zamanaşımı savunmasında bulunmuştur. Mahkemece, ek dava ile talep edilen ilave tediye alacağının zamanaşımına uğramağı kabul edilerek sonuca gidilmiştir. Ancak, anılan alacak beş yıllık zamanaşımı süresine tabi olup kısmi davada alınan bilirkişi raporunda 27.02.2007 tarihi öncesi için hesaplanan miktarlar zamanaşımına uğramıştır. Hal böyle olunca, anılan tarih öncesi için hesaplanan ilave tediye alacağının zamanaşımı sebebi ile reddine karar verilmesi gekirken yazılı gerekçe ile kabul edilmesi hatalıdır.
Kabule göre de, kanundan kaynaklanan ilave tediye alacağına ek dava tarihinden itibaren kanuni faiz işletilesi gerekirken asıl dava tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizine hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.