YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5055
KARAR NO : 2014/5269
KARAR TARİHİ : 10.03.2014
MAHKEMESİ : Ankara 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 11/12/2013
NUMARASI : 2012/21-2013/1284
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette proje yöneticisi görevinde çalıştığını, davacının iş sözleşmesinin geçerli sebep gösterilmeden feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğin tespiti ile işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkil şirketin kamu ihalelerinde yasaklandığını, dünyada yaşanan ekonomik krizin şirketi etkilediğini ve pazar payının azaldığını,alınan tasarruf önlemleri çerçevesinde şirketin küçülmeye gittiğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının fesih bildiriminde belirttiği sebeplerin aksine davalı işyerine fesihten sonra işyerine yeni işçi aldığı gerekçesiyle davanın kabulü ile feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmiştir.
Karar, taraflar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18 ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18.maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
İşletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan sebepler; sürüm ve satış olanaklarının azalması, talep ve sipariş azalması, enerji sıkıntısı, ülkede yaşanan ekonomik kriz, piyasada genel durgunluk, dış pazar kaybı, ham madde sıkıntısı gibi işin sürdürülmesini olanaksız hale getiren işyeri dışından kaynaklanan sebeplerle yeni çalışma yöntemlerinin uygulanması, işyerinin daraltılması, yeni teknolojinin uygulanması, işyerinin bazı bölümlerinin kapatılması ve bazı iş türlerinin kaldırılması gibi işyeri içi sebeplerdir.
İşletmenin, işyerinin ve işin gereklerinden kaynaklanan sebeplerle sözleşmeyi feshetmek isteyen işverenin fesihten önce fazla çalışmaları kaldırmak, işçinin rızası ile çalışma süresini kısaltmak ve bunun için mümkün olduğu ölçüde esnek çalışma şekillerini geliştirmek, işi zamana yaymak, işçileri başka işlerde çalıştırmak, işçiyi yeniden eğiterek sorunu aşmak gibi varsa fesihten kaçınma olanaklarını kullanması, kısaca feshe son çare olarak bakması gerekir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 20.maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli nedene dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Dosya içeriğine göre, davacının davalı işyerinde 02.01.2008-22.12.2011 tarihleri arasında proje yöneticisi olarak çalıştığı ve davalı tarafından dünyada yaşanan ekonomik kriz, şirketin kamu ihalelerinden yasaklanması sonucu pazar payının azalması nedeniyle alınan tasarruf önlemleri çerçevesinde iş sözleşmesinin feshedildiği, mahkemece davalı işyerine fesihten sonra otuz bir yeni işçi alındığı gerekçesi ile feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verildiği anlaşılmaktadır. Fesihten sonra alınan işçilerin davacı ile aynı nitelikte olup olmadıkları, davacının çalıştığı pozisyona işçi alınıp alınmadığı, davacının işyerinde başka bir görevde istihdam edilmesinin mümkün olup olmadığı bu duruma uygun boş kadro olup olmadığı yönünden alınan rapor yetersiz görüldüğünden işletmeci, insan kaynakları uzmanı ve mali müşavirden oluşan üçlü bilirkişi heyetinden yukarıda belirtilen hususlarda ayrıntılı ve denetime elverişli rapor alınarak sonuca gidilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırmaya dayalı olarak karar verilmesi bozma nedenidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 10.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.