YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4793
KARAR NO : 2014/4603
KARAR TARİHİ : 04.03.2014

MAHKEMESİ : Ankara 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/12/2013
NUMARASI : 2012/983-2013/1275

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, iş sözleşmesinin geçerli nedenle davalı işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren 5910 sayılı Kanun’un 19. maddesi ile geçici maddeleri gereğince personel giderleri gelirlerinin %40’ını aşamayacağını, aşanların ise kapatılacağını, davacının iş sözleşmesinin bu kapsamda geçerli nedenle feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece fesih tarihinde personel giderlerinin gelirlerin %40’ını aşmadığı, ayrıca feshe son çare olarak bakılmadığı gerekçesiyle feshin geçersizliğine ve davacı işçinin işe iadesine, işe başlatma tazminatının altı aylık ücret tutarı olarak ve çalıştırılmadığı süre için en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının belirlenmesine karar verilmiştir.
Temyiz:
Hüküm davalı ve davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe ve Hüküm:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin tüm ve davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2- Davacının iş sözleşmesinin geçerli nedenle feshedilip feshedilmediği konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Dosya içeriğine göre; fesih tarihinde ek nispi ödemeler dahil edilmeksizin yapılan belirlemelere göre personel giderlerinin gelirlerin %40’ını aştığı anlaşılmaktadır. Yerel mahkemece ek nispi ödemelerin gelirler kısmında değerlendirilmesi gerektiği bu durumda personel giderlerinin gelirin %40 ’ını aşmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş ise de ek nispi ödemelerin tanıtım fonları gibi belirli özel amaçlar için tahsis edilen ödemeler olduğu ve ayrı hesapta takip edildiği sabittir.
Ek nisbi ödemelerin gelirler içinde değerlendirilmesi hatalıdır. Nitekim davacının iş sözleşmesinin feshi tarihi itibariyle emsal nitelikteki dairemizin 2013/7785 esas, 16510 karar sayılı kararında da bu husus vurgulanarak fesih tarihinde personel giderlerinin gelirlerin %40’ını aştığı belirlenmiştir. Şu halde işverence yapılan fesih geçerli nedene dayanmakta olup, feshin geçersizliği ile davacının işe iadesine karar verilmesi hatalıdır.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda belirtilen sebeplerle;
Yukarıda belirtilen nedenlerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı bel’kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2- Davanın REDDİNE,
3- Karar tarihi itibariyle alınması gerekli olan 25,20 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 24,30 TL harcın mahsubu ile bakiye 0,90 TL karar ve ilam harcının davacıdan tahsili ile hazineye irad kaydına,
4- Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 188,55 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5- Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6- Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine kesin olarak 04.03.2014 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, kararın onanması gerekir görüşünde olduğumuzdan sayın çoğunluğun bozma kararına katılamıyoruz. 04.03.2014