Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/4685 E. 2014/4617 K. 04.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4685
KARAR NO : 2014/4617
KARAR TARİHİ : 04.03.2014

MAHKEMESİ : Şanlıurfa 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/06/2013
NUMARASI : 2012/371-2013/678

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışmanın ispatı ve zamanaşımı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı işyerinde fazla çalışma yaptığı halde fazla çalışmaların karşılığı ücretlerin ödenmediği iddiasıyla fazla çalışma ücret alacağı isteğinde bulunmuştur.
Mahkemece fazla çalışma ücreti tanık beyanlarına göre yapılan hesap raporuna itibarla haftalık 19,5 saat için hesaplanan tutardan % 30 oranda takdiri indirim yapılarak hüküm altına alınmıştır. İşyerindeki haftalık çalışma düzeni ve günlük çalışma saatleri konusunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları arasında çelişkiler bulunmaktadır. Diğer taraftan işyerinde çalışan ve davalı işverene karşı birlikte dava açan ve temyiz incelemesi birlikte yapılan dava dosyalarında tüm işçiler için haftalık 19,5 saat fazla mesai hesaplanmıştır. Davacının işyerinde yaptığı iş ve haftalık çalışma saati belirlenmeden hatalı hesap raporuna itibarla yazılı şekilde fazla çalışma ücret alacağının kabulü hatalı olmuştur.
Mahkemece tarafların gösterdiği tanıkların yeniden dinlenilerek her bir davacı işçinin işyerindeki yaptığı iş, günlük ve haftalık çalışma saati belirlemeli, tanık beyanları arasındaki çelişkiler giderildikten sonra fazla çalışma ücreti yönünden gerekirse ek hesap raporu alınarak takdiri indirim ve usuli kazanılmış hak ilkeleri de gözetilmek suretiyle sonucuna göre bir karar verilmelidir.
3-Davacı vekili tarafından yapılan ıslaha karşı davalı vekili 03.05.2013 günlü dilekçe ile zamanaşımı defi ileri sürmüştür. Islah tarihi itibari ile dava konusu birkısım alacakların zamanaşımına uğradığı anlaşılmaktadır. Mahkemece davalı vekilinin ileri sürdüğü zamanaşımı defi dikkate alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi de hatalı olmuştur.
Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.