YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4554
KARAR NO : 2014/5249
KARAR TARİHİ : 07.03.2014
MAHKEMESİ : Ankara 19. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/07/2012
NUMARASI : 2011/1051-2012/658
Hüküm süresi içinde davalı-karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı-karşı davalı vekili, müvekkilinin davalı üniversitede 01.08.2005 tarihinde yabancı dil bölümünde okutman olarak çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin belirli süreli olarak imzalandığını ancak her yıl yenilendiğinden belirsiz süreli iş sözleşmesi halini aldığını, müvekkiline idari koordinatörlük görevinin verildiğini, 01.09.2010 tarihinde resmi olarak bu göreve atandığını ve maaşının 400,00 TL arttığını, son net maaşının 2.400,00 TL olduğunu, 2006 yılı başından itibaren yöneticilik tazminatının ödenmediğini, 08:30-18:00 saatleri arasında çalıştığını, haftada en az iki gün 22:00-23:00 saatlerine kadar çalıştığını, müvekkilinin her ay iki cumartesi ya da pazar rektörlügün istediği raporları yazmak üzere çalıştığını, kızına kreş hizmetinin verilmediği ve kreş giderinin karşılanmadığını, süt izinlerinin kullandırılmadığını, bu sebeplerle iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsili talep etmiştir.
Davalı-karşı davacı vekili, davacının ücretlerinin ödendiğini, 01.09.2010 tarihinden geçerli olmak üzere konan yöneticilik tazminatının ödendiğini, ek dersler ve hafta sonları sınav gözetmenliğine ilişkin ücretlerinin ödendiğini, haklı sebeple feshin bulunmadığını, istifa olarak değerlendirilebileceğini, 08:30-18:00 saatleri arasında çalıştığını, kreş açılması hususunda gerekli çalışmanın yapıldığını, davacının işten ayrılması sebebiyle ihbar tazminatı alacaklarının bulunduğunu, davacının ücretinden kesinti yapıldığını, bakiye ihbar tazminatı alacaklarının bulunduğunu belirterek davacının açtığı davanın reddine karar verilmesini, karşı davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğinin davalı yanca ispat edilemediği, davacının davalı işverenlikte çalıştığı tarihler arası süre üzerinden kıdem tazminatına hak kazandığı, yıllık izin süresinin kullandırıldığının davalı yanca ispat edilemediğinden davacının yıllık izin ücretine hak kazandığı yine bilirkişice belirlenen fazla çalışması karşılığı fazla çalışma ücreti ve hafta tatili alacağı bulunduğu gerekçesi ile davacının davasının kısmen kabulüne, davacı iş sözleşmesini süt izninin, yıllık izinlerinin kullandırılmaması sebebi ile haklı sebeple feshettiğini gerekçesi ile işverenin ihbar tazminatı talebine ilişkin karşılık davasının reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı-karşı davacı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı-karşı davacı aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır.
Davacı 08:30-18:00 saatleri arasında çalıştığını, bu çalışmasının haftada en az iki gün 22:00-23:00 saatlerine kadar sürdüğünü, her ay cumartesi yada pazar günleride çalıştığını, fazla mesai ücretinin ödenmediğini beyan etmiştir. Davalı taraf ise 08:30-18:00 saatleri arasında çalıştığını, haftalık 42,5 saat çalışmasının bulunduğunu, eksik kalan 2,5 saati telafi etmek için kendi belirlediği saatlerde çalışmış olmasının mümkün olduğunu belirtmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı şahit beyanlarının dava dilekçesinde belirtilen saatleri aştığını, buna göre taleple bağlı kalarak davacının günlük 1,5 saat fazla mesai yaptığını belirterek buna göre fazla mesai alacağı hesaplanmıştır. Davacı şahitlerinden bir tanesi davacının 08:30-18:00 saatleri arasında haftanın beş günü çalıştığını, bu çalışmanın akşamları 20:00-21:00 bazen 22:00-24:00 kadar uzadığını, ayda en az iki kez cumartesi pazar çalıştığını belirtirken, diğer davacı şahidi mesainin 08:30-18:00 saatleri arasında haftanın altı günü çalışıldığını, ancak haftanın 4-5 günü mesainin 08:30-22:00-23:00 saatleri arasında olduğunu, davacının ayda 2-3 pazar işe geldiğini beyan etmiştir. Fazla çalışma yapıldığını ispat külfeti işçiye aittir. Davacı şahitlerinden birtanesinin davalı işyerine karşı davası olduğu anlaşılmaktadır. Başka delillerle desteklenmeyen salt davacı şahit beyanlarına göre fazla mesai süresinin tespiti yerinde değildir. Dosya içeriğine göre davacının fazla mesai yaptığı iddiası yeterli ve inandırıcı delillerle ispatlanamadığından fazla mesai alacağı talebinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 07.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.