YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4482
KARAR NO : 2014/4568
KARAR TARİHİ : 03.03.2014

MAHKEMESİ : Ankara 12. İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/02/2013
NUMARASI : 2012/677-2013/29

Hüküm süresi içinde davalı T.. S.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yeniden yapılanma ve organizasyon değişikliği sebebi ile iş sözleşmesinin feshine ilişkin sunulan belgelerin bilirkişi tarafından incelenmesi sonucu davalı yanın gelirlerinde daralma ve zarar olmadığı, muhasebe müdürlüğünün yeni organizasyon şemasında varlığını koruduğu, yeni organizasyon şemasında bulunan muhasebeci görevine davacının alınmamasının sebebinin ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı T.. S.. vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
İşletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan sebepler, sürüm ve satış imkanlarının azalması, talep ve sipariş azalması, enerji sıkıntısı, ülkede yaşanan ekonomik kriz, piyasada genel durgunluk, dış pazar kaybı, hammadde sıkıntısı gibi işin sürdürülmesini imkansız hale getiren işyeri dışından kaynaklanan sebeplerle yeni çalışma yöntemlerinin uygulanması, işyerinin daraltılması, yeni teknolojinin uygulanması, işyerinin bazı bölümlerinin kapatılması ve bazı iş türlerinin kaldırılması gibi işyeri içi sebeplerdir.
İşletmenin, işyerinin ve işin gereklerinden kaynaklanan sebeplerle sözleşmeyi feshetmek isteyen işverenin fesihten önce fazla çalışmaları kaldırmak, işçinin rızası ile çalışma süresini kısaltmak ve bunun için mümkün olduğu ölçüde esnek çalışma şekillerini geliştirmek, işi zamana yaymak, işçileri başka işlerde çalıştırmak, işçiyi yeniden eğiterek sorunu aşmak gibi varsa fesihten kaçınma imkanlarını kullanması, kısaca feshe son çare olarak bakması gerekir.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 2. fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda 10.11.2000 tarihinden beri çalışan davacının, yönetim kurulunun aldığı karar doğrultusunda yeniden yapılandırma ve organizasyon değişikliği sonucunda işgücü sayısı ve iş pozisyonu için aranan yeterlilik ve nitelikler dolayısı ile değerlendirilmesine imkan bulunmadığı, iş alternatifinin bulunmadığı gerekçe gösterilerek 18.05.2012 tarihinde iş sözleşmesi feshedilmiştir. Tek kişiden alınan bilirkişi raporunda, fesihten sonra aynı görevlere yeni personeller alındığı, yeni organizasyon yapısında davacı yönünden bir personel eksiltilmesinin öngörülmediği, bu anlamda işletmesel karar ile istihdam fazlasının oluşmadığı, feshin son çare olması ilkesine uyulmadığı ve feshin geçersiz olduğu belirtilmiş ise de, tek bilirkişiden alınmış yetersiz raporla sonuca gidilmesi isabetli olmamıştır.
Mahkemece bir insan kaynakları uzmanı, bir işletme yönetimi uzmanı, bir mali müşavirden müteşekkil üç kişilik bilirkişi kurulu oluşturularak, alınan işletmesel karar doğrultusunda gerçekleşecek yapılanma çerçevesinde personel azaltımı konusunda alınan kararın tutarlı olarak uygulanıp uygulanmadığı, fesihte keyfi davranıp davranılmadığı, işletmesel karar sonucu feshin kaçınılmaz olup olmadığı, işçinin kıdem ve niteliklerine göre bir başka işte değerlendirilme olanağı bulunup bulunmadığı, kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmeli ve diğer delillerle birlikte bir sonuca varılmalıdır. Yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 03.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.