YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3871
KARAR NO : 2014/6505
KARAR TARİHİ : 18.03.2014
MAHKEMESİ : Ankara 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 12/11/2012
NUMARASI : 2011/505-2012/1724
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davalı işverenin iş sözleşmesinin 7. maddesine aykırı şekilde 2007 yılı Ocak ayından itibaren aylık ücret miktarına yapılması taahhüt edilen zamları uygulamadığını, eşit işlem borcuna aykırı davranıldığını, işyerinde yürürlükte bulunan iş mevzuatına tabi kapsam dışı personelin ücret ve fazla çalışma esasları başlıklı yazılı işyeri uygulamasının 4. maddesi gereğince toplu iş sözleşmeleriyle kapsam içi işçilere uygulanan ücret zam oranlarının kapsam dışı işçilere de uygulanması gerektiğini ileri sürerek, 2007,2008,2009 ve 2010 yıllarına ilişkin uygulanması gereken zam oranlarının uygulanmamasından kaynaklı fark ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının taleplerinde haksız olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında davacının fark ücret alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacının uyuşmazlığa konu tarihlerde, davalıya ait işyerinde 1. tip iş sözleşmesiyle kapsam dışı personel olarak çalıştığı dosya içeriğiyle sabittir.
Davacı tarafça, iş sözleşmesinin 7. maddesi hükmüne, eşit işlem borcuna aykırılık iddiasına ve iş mevzuatına tabi kapsam dışı olan personelin ücret ve fazla çalışma esasları başlıklı yazılı işyeri uygulamasının 4. maddesine dayanılarak, işverenin aylık ücret miktarına 2007 yılından itibaren uygulaması gereken artış oranlarını uygulamadığı iddia edilmiştir.
Mahkemenin, davacının iş sözleşmesinin 7/3. maddesine dayanarak ücretine artış yapılması talebinin haklı olmadığına, eşit işlem borcuna aykırılık iddiasının ise ispatlanmadığına yönelik gerekçesi isabetlidir. Ancak, “Türk Telekomünikasyon A. Ş. İş Mevzuatına tabi ( kapsam dışı ) olan personelin ücret ve fazla çalışma esasları” başlıklı işyeri yazılı uygulamasının 4. maddesine ilişkin yapılan hukuki değerlendirme hatalıdır.
Davalıya ait işyerinde 31.08.2000 tarihinde yürürlüğe giren kapsam dışı personel yönetmeliğinin 75/E. maddesinde “İş kolunda geçerli olan toplu iş sözleşmesi ile kapsam içi işçilere verilen ücret zammı oranı ve dönemleri personel ücretlerine aynen yansıtılır. Genel Müdürün teklifi ve Yönetim Kurulunun kararı ile yansıtılan ücret zammı oranının üzerine artış yapılabilir” hükmü düzenlenmiştir.
Yine, 31.08.2000 tarihinde yürürlüğe giren “Türk Telekomünikasyon A.Ş. iş mevzuatına tabi (kapsam dışı ) olan personelin ücret ve fazla çalışma esasları” başlıklı uygulamanın 4. maddesinde de, yönetmeliğe uygun şekilde ” İş kolunda geçerli olan toplu iş sözleşmesi ile kapsam içi işçilere verilen ücret zammı oranı ve dönemleri personel ücretlerine aynen yansıtılır. Genel Müdürün teklifi ve Yönetim Kurulunun kararı ile yansıtılan ücret zammı oranının üzerine artış yapılabilir” hükmü kabul edilmiştir.
Yukarıda açıklanan yazılı işyeri uygulamalarının yürürlükte bulunduğu dönemle sınırlı olmak üzere, kapsam içi işçilerin iş kolunda geçerli toplu iş sözleşmesinde düzenlenen ücret zammı oranlarının kapsam dışı personele de uygulanması gerektiği açıktır.
Sözkonusu yönetmeliğin ve esasların yürürlüğünün sona erdiği dönem ise 4857 sayılı İş Kanunu’nun 22. maddesi hükmü esas alınarak belirlenmelidir.
Davalı işveren yönetim kurulunun 01.07.2008 tarihinde kabul ettiği “İnsan kaynakları çalışma esasları” başlıklı yazılı uygulamayla, önceki yönetmelik ve esasların yürürlükten kaldırıldığı kabul edilmiş, ücret artışlarına ilişkin bir artış oranı ya da dönemi belirlenmemiştir.
Taraflar arasında en son imzalanan sözleşmenin imza tarihi 19.09.2008 tarihi olup, sözleşmenin ilgili maddelerinde davacı, davalı şirketin personele ilişkin esaslarının ve ilgili düzenlemelerinin uygulanmasını kabul etmiştir. 01.07.2008 tarihli ” İnsan kaynakları çalışma esasları” başlıklı düzenlemeye, 19.09.2008 tarihinden önce işçi tarafından yazılı onay verildiğine ilişkin bir belge sunulmadığından, belirtilen yazılı işyeri uygulamasının 19.09.2008 tarihinde davacı işçi bakımından yürürlüğe girdiği, bu suretle önceki düzenlemelerin yürürlükte kalktığı kabul edilmelidir.
Yukarıda yapılan açıklamalar ışığında varılan neticede, talep de nazara alınarak, 01.01.2007-19.09.2008 tarihleri arasında yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmeleriyle kapsam içi işçilere uygulanan ücret artış oranlarından, davacının da yararlanması gerektiği sonucuna varılmaktadır. Anılan sebeple, öncelikle dosyada sadece 2010 yılına ilişkin ücret bordroları bulunmakta olup, talebe konu diğer yıllara ilişkin ücret bordroları eksiksiz şekilde işverenden istenilmelidir. 01.01.2007-19.09.2008 tarihleri arasında davacının aylık ücretine uygulanan artış oranları ve toplu iş sözleşmesi uyarınca uygulanması gereken artış oranları karşılaştırılmalı, varsa aradaki fark artış oranı belirlenmelidir. Neticeye göre dava konusu aylık ücret alacakları bir değerlendirmeye tabi tutularak sonuca gidilmelidir.
Yukarıda yazılı sebeplerden eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.