Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/34102 E. 2016/4603 K. 22.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/34102
KARAR NO : 2016/4603
KARAR TARİHİ : 22.02.2016

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın adi ortaklığa karşı açılması gerektiğini belirterek husumet itirazında bulunmuş ve davacının talep ettiği alacaklarının bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ve hafta tatili alacaklarının kabulüne, genel tatillerde çalışılmadığı bu alacak yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, bazı dönemlere ilişkinn ödeme belgelerinin bulunduğu, fazla mesai tahakkuku bulunan bu ayların hesaplama dışı bırakıldığı, belge bulunmayan aylar bakımından ise tanık beyanlarına göre hesaplama yapıldığı anlaşılmış, davalı taraf bilirkişi raporuna karşı sunduğu itirazında raporda eksik olduğu belirtilen ödeme belgelerini temin edip dosyaya sunduklarını, ayrıca banka kayıtlarının istenilmesi taleplerinin yerine getirilmediğini, bu eksiklikler giderilerek bilirkişiden ek rapor aldırılmasını talep etmiş, ancak mahkemece bu talepler yerine getirilmeden eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmiştir. Davalı tarafın fazla mesai ücretlerinin ödendiği savunması gereğince belirtilen banka kayıtları getirtilmeli, davalı tarafın ibraz ettiğini bildirdiği ödeme belgeleri ile beraber incelenerek ek rapor hazırlanması için dosyanın daha önce rapor düzenleyen bilirkişiye tevdi edilip sonucuna göre alacak miktarının belirlenmesi gerektiğinden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.