YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/32472
KARAR NO : 2014/35250
KARAR TARİHİ : 11.12.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 24/04/2014
NUMARASI : 2013/18-2014/371
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, 01.04.2003 ile 10.06.2009 tarihleri arasında davalı şirkette çalıştığını, iş sözleşmesinde fazla çalışma süresi belirtilmemesine rağmen fazla mesai, haftasonu ve genel tatil çalışmalarının bulunduğunu, davalı şirketin operasyon departmanında pek çok faaliyeti yürüttüğünü ve sürekli fazla mesai yapmak zorunda kaldığını, ücretinin brüt 5.834,00 TL olduğunu belirterek fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı işveren, davacının fazla mesaiye kalmasının şirketçe talep edilmediğini, davacının yaptığı işlerin görev tanımı içinde yer alan işler olduğunu, bu sebeplerle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının ise aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda daha önce alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek davacının işyerinde haftada 18 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek, fazla mesai ücretine ilişkin talebinin kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, mahkemece alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davacının fazla mesai alacakları hüküm altına alınmışsa da, belirtilen dönemlerde davacının haftanın üç günü ve haftada altı saat fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır. Dolayısı ile, davacının fazla mesai alacağına ilişkin talebi bu husus dikkate alınarak yeniden hesaplanarak hüküm altına alınmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 11.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.