YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/32111
KARAR NO : 2014/33818
KARAR TARİHİ : 01.12.2014

MAHKEMESİ : Van İş Mahkemesi
TARİHİ : 12/11/2013
NUMARASI : 2012/663-2013/466

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 4847 sayılı İş Kanunu’nun 22. maddesine aykırı şekilde tek taraflı olarak ücretinin düşürüldüğünü ileri sürerek, ücret farkı alacağını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Bakanlık, davacının kendi işçisi olmadığını, bu sebeple kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, davacının ücretinin alt işveren tarafından düşürülüğünü savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, işçinin ücretinin düşürülmesinin 4857 sayılı Kanun’un 22. maddesi gereğince iş sözleşmesinde esaslı değişiklik oluşturduğu ve davacının rızası alınmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı Sağlık Bakanlığı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
İşçinin ücretinin düşürülüp düşürülmediği ve düşürülmüşse aradaki fark ücret alacağına hak kazanıp kazanmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davalı Sağlık Bakanlığına bağlı Van Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesinde alt işverene bağlı olarak güvenlik görevlisi sıfatıyla çalışan davacı işçi ücretinin 01.01.2010 tarihinden itibaren düşürülüğünü iddia ederken; davalı Bakanlık, çıkartılan genelgeler ile alt işveren işçilerinin ücretlerinin yeniden düzenlendiğini savunmuştur. Davalı Sağlık Bakanlığı tarafından çıkartılan 12.05.2009 ve 09.10.2009 tarihli genelgelerde alt işverenlerde çalışacak personele uygulanacak ücretlerin düzenlendiği ve lise mezunu güvenlik görevlileri için ücretin asgari ücretin %5 fazlası olarak belirlendiği; bu genelgelerden sonra davalı Sağlık Bakanlığı ile alt işveren arasında yapılan hizmet alım sözleşmelerinin de genelgeye göre düzenlendiği dosya kapsamı ile sabittir. 01.01.2010 tarihinden sonra davacı ile dava dışı alt işveren şirket arasında imzalanan 01.04.2010 tarihli iş sözleşmesinde ise, işçiye ödenecek ücretin 801,90 TL olduğuna yönelik hüküm bulunmaktadır. 01.01.2010-01.04.2010 dönemine ilişkin iş sözleşmesi sunulamamış olup, bu tarihler arasındaki fark ücret alacağının hesaplanarak hüküm altına alınmasında isabetsizlik bulunmamaktadır. 01.04.2010 tarihinden sonraki dönem yönünden ise sözleşmede kararlaştırılan ücretin altında bir ödeme varsa ancak o zaman bu dönem için de hesaplama yapılmalıdır. Ücret miktarı hususunda davacı ile dava dışı alt işverenin iradesi 01.04.2010 tarihli sözleşme ile 801,90 TL olarak uyuşmuş olup, taraf iradeleri gözönünde bulundurulmadan hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 01.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.