Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/30081 E. 2014/30779 K. 10.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/30081
KARAR NO : 2014/30779
KARAR TARİHİ : 10.11.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 09/10/2012
NUMARASI : 2011/613-2012/816

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, Sağlık Bakanlığının 1009/32 nolu genelgesi gereğince tek taraflı olarak ücretinin düşürüldüğünü ileri sürerek, ücret farkı ve yol ücreti alacağını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Bakanlık, davacının kendi işçisi olmadığını, bu nedenle kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, davacının ücretinin alt işveren tarafından düşürülüğünü savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, işçinin ücretinin düşürülmesinin 4857 sayılı İş Kanunu’nun 22. maddesi gereğince iş sözleşmesinde esaslı değişiklik oluşturduğu ve davacının rızası alınmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı Bakanlık temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2.İşçinin ücretinin düşürülüp düşürülmediği ve düşürülmüşse aradaki fark ücret alacağına hak kazanıp kazanmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davalı Bakanlığa bağlı Kartal Koşuyolu Devlet Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesinde alt işverene bağlı olarak veri grubu elemanı sıfatıyla çalışan davacı işçi, ücretinin 2009 yılı Ağustos ayından itibaren düşürülüğünü iddia ederken; davalı Bakanlık, çıkartılan genelgeler ile alt işveren işçilerinin ücretlerinin yeniden düzenlendiğini savunmuştur. Davalı Sağlık Bakanlığı tarafından çıkartılan 12.05.2009 ve 09.10.2009 tarihli genelgelerde alt işverenlerde çalışacak personele uygulanacak ücretlerin düzenlendiği, bu genelgelerden sonra davalı Bakanlık ile alt işveren arasında yapılan hizmet alım sözleşmelerinin de genelgeye göre düzenlendiği dosya kapsamı ile sabittir. 01.01.2010 tarihinde davacı ile dava dışı alt işveren şirket arasında imzalan iş sözleşmesinde işçiye ödenecek ücretin 763,65 TL olduğuna yönelik hüküm bulunmaktadır. Davacının ücretinin düşürülüğü Ağustos 2009’dan 01.01.2010 tarihine kadar olan döneme ilişkin iş sözleşmesi sunulamamış olup, bu tarihler arasındaki fark ücret alacağının hesaplanarak hüküm altına alınmasında isabetsizlik bulunmamaktadır. 01.01.2010 tarihinden sonraki dönem yönünden ise; sözleşmede kararlaştırılan ücretin altında bir ödeme varsa ancak o zaman bu dönem için de hesaplama yapılmalıdır. Ücret miktarı hususunda davacı ile dava dışı alt işverenin iradesi 01.01.2010 tarihli sözleşme ile 763,65 TL olarak uyuşmuş olup, taraf iradeleri göz önünde bulundurulmadan hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 10.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.